This page has been proofread
(९६)
छोड्दैन केही गरि यो मलाई ।
छोडूँ कसोरी म पनी त हाइ! ॥
येती सुनी पुत्र समेत लीए ।
दश्कोटि तेस्को पनि मोल दीए ॥
(९७)
गहभरि गरि फेरी आँशु बर्-बर् चुहाई ।
लिइ कन पछि छोरो स्वामिका सामु जाई ॥
दुइ चरण समाती भन्न लागिन् ति रानी ।
हजुर रहनु होला कत्ति चिन्ता न मानी ॥
(९८)
विनय यहि म गर्छू जो जती धर्म-कर्म ।
शक भर गरिएको आज सम्मन् सुकर्म ॥
उहि सकल सखा भै जन्म जन्मान्त लाई ।
हजुरकि भइ दासी बस्न पाऊँ म जाई ॥
(९९)
*रानीको विलाप*
अहहा दैव! कती नि हामि लाई ।
दुख दीयौ अहिले बिछोड् गराइ ॥
पतिको पाउ यसै कसोरि छोडी ।
अहहा जानु कसोरि प्रेम तोडी ॥