Page:Satya harihschandra katha.pdf/19

(६०)
मायाले गरि ताहीं आश्रम पनी चाँडै तयारी गरी ।
राजालाइ बसाइ आश्रममहाँ सोधे अगाडी सरी ॥
राजन्‌! ब्राह्मण हूँ मता यसघरी आफू कता हो किन ।
एक्लै यो वनमा सवारि हुनु भो कोही अरू देखिन ॥

(६१)
यस्तो प्रश्न सुनेर ई नृपतिले साँचै बताए तहाँ ।
यस्तो भो छलिएँ मता वनमहाँ आई पुगेछू यहाँ ॥
आशा पूर्ण गराउने सकलको राजा हरिश्चन्द्र हूँ ।
झूटो काम कदापि गर्दिन कहीं धेरै कुरा के कहूँ॥

(६२)
दिन्छू दान तपाईंलाइ पनि लौ इच्छा के को भनी ।
बोले बात सुनेर ब्राह्माण तहाँ सारै चतूरा बनी ॥
हे राजन्‌! यिकुरा वशिष्ठ मुनिले भन्थे मलाई वहाँ ।
दाता सत्य हजूरका सरि अरू छैनन्‌ जगत्‌भर्‌ महाँ ॥

(६३)
छोराको छ विवाह हे नरपते! यै यज्ञशाला महाँ ।
दिनूहोस मलाई दान महराज्‌ अच्छिन्न होला वहाँ ॥
यस्ताबात सुनी नुहाइ शुचि भै भन्छन्‌ अगाडी सरी ।
इच्छामाफिक आज दान दिउँला भन्ने कबोलै गरी ॥