Page:Prometheus.pdf/25

एकताको जादूले जलले मैदान
बनाउँछ समृच्छित धराधरको शानी शिखर ।
मिल...... आनियाको पयो भए पनि
बाँध्न सक्तछौ हात्ती ।
भसुना भए पनि तिमीहरू चंड साँढको
गिराउन सक्छौ शीर्ष ।

(१८)
"अत्याचार बाब्‌ होइन । बेइन्साफ न पिता ।
सहन पाप हो । दहन महापाप ।
खतरालाई अनुहार नहेरी पर्दछ पक्रन्‌,
जगल्टाले अग्र, चत्र क टोक्दछ, पछाडि छन्‌ दाँत ।
यो भयंकर मत्यको छाया हो,
महांकालस्वरूप । यो होइन सच्चा जनकरूप ।
यसको घंकाउँदौ कराल लौह मूर्तिसँग
सम्मिलित युदढ्घौषणा गर ।
यो मृत्युलाई जितेर अमृतपथ पक्क ।
नत्र पर्छु घनघोर चक्र, तिम्रा शिरमा क्षतशील ।
समर लेक, समफ्दारहो !
समफ छ भविष्यको कटकमारक !"

(१९)
यति सल्लाह दिँदी, ताराहरू मध्य बृटी,
चन्द्रमाभन्दा तैजहीन,
अयुतयुगका जलले शिल्पित वदन भएकी,
रुचिर चाउरीदार, तथापि
नित्यप्रसविनी सुन्दरी जीया बोलिन्‌,
कोमलेक्षणी स्वसुत टाइटान्‌-वर्गप्रति ।

(२०)
प्रशङ्क्ति, सतर्क, त्रस्त चेहरादार
महावीर टाइटान्‌हरू भए प्रभावित
यस गृनी सल्लाहले उत्तेजित
तिनका लोचन विपल, रणजोशले चंके ।

(२१)
कनिष्ठ पुत्र क्रोनोस्‌ थिए महावीर ।
ती विशाल नाहुका बाहुलीमा दिइन्‌ जीयालै
एक प्रस्तरको अति धारिलो चमकदार
हँसिया-चन्द्रखंड कै अल्पस पर्वतमा सितभाल
शरदीय कालमा, स्वच्छ । त्यसको पातलो घार
चकियो सेतो साँध लगाएको लोह छैँ ।