Page:Prometheus.pdf/26

कडा, चट्टान-कदुवा त्यो, लब, बक्रधार
कुलिशसद्श देखियो अभ्रव्यूहका
सेनापतिका करमा --भीषणार्थी समरशस्त्र ।

(२२)
यसरी सज्जित ओजस्वी टाइटान्‌ क्रोनोस्‌
भए समरजोशी, बिजयेच्छु पितउपर,
निर्भीक तिनी अब बोलाउँछन्‌ भ्ातृगण
समर-सम्मेलनलाई । बस्छ महासंभा
गुप्त गुहामा व्यायत गोधूल्लीमय ।
फंकृत शस्त्र प्रस्तरका .प्रस्तरसँग घोष्छन्‌
दुस्तर संग्राम-पथ । तुमुल हुन्छ आकाश ।
प्रतिध्वनिले प्रतिध्यनि डाक्दछ संग्रामको,
जब आखिर सचेत,
अत्याचारी प्रजतक यूरानस महादेव,
विबुधसिंह अंकाच्रु निस्कन्छन्‌
संग्राम थाल, बिजित महामेघ-घोष,
सशस्त्र, बलवाको असहनले, प्रकृपित,

(२३)
घनघोर भयो महायुद्ध पितृपुत्रको ।
ऐतिहासिक, विचिव, स्वर्गमा ।
कम्पायमान मेदिनी सशैलसागरा
घुमिन्‌ अनिश्चित-पथमा दिनकर वरिपरि,
मलिनबदनी, बदलीमा ।
शैलस्वरूप अस्मेल, अस्मैल भेलको
ठक्कर सदृश दुन्द भयो जलामय
व्योभ्चभूमिमा रुधिर, रुधिरले, अनियंत्रित ।
महावीर लडे प्रभंजनले महामहीलुह हे
जसको पतनको महाधडाक
कंपाउँछ दूर, द्ूरतक ठोस वसुन्धराको वक्ष ।
त्यो अवर्णनीय संग्राम
संका, रका, संशहरूको संटनु, रुटक, पटक,
स्टकसमान भयो दर्शक गणको,
भ्रीषण तत्त्वको घनघोर, घनघोर......
टाड्टान्‌हरू जस्ता अजङ्‌ महावीर फंसाहयाखुढ
गरुडवेगी जति राडगडमा उफ्नेनन्‌ भूकपमा पर्वत ।

(२४)
घडराङ-घडराङ-गडयाङ-चड-याङ-