Page:Prometheus.pdf/18

विषयकाल,
सर्वभक्षी त्वओजले, तिमिरारि,
सकल सभ्यताको प्रथम प्रकाश,-
आगीँ !
त्यो चोर थियौ प्रमिथस ।

(३७)
त्यस्ता महामानव न जन्मिए,
न जन्मेलान्‌ पछिलाई ।
उसको जनम थियो पृथिबीको सबभन्दा चर्का दिन-
यस्तो दिवस जसले
पार्दछ सारा युग, संसार उज्यालो,
त्यस्तो दिवस जो,
अनत्त समयको सबभन्दा ठूलो लहरको फीँज ।

(३८)
उसले समर गय्यो देवहरूसँग
अहिंसाको महती प्रतिभाले ।
सत्यअडानको अविजित ओजले ।
जगहितमा निक्खरा मृत्युको खोजले ।
सुखबदला दु:खको नै दिलासादारि रोजले ।
कंटकपथको यात्री विचित्र,
नेगा महत्वको सत्यढाल,
महाआशावादी महापूरुष विशाल,
माननहकका निम्ति लड्यो देवतासँग,
तानाशाही स्वर्गसँग
बह्युग, सुचिर दीर्घकाल ।
मूर्खहरू डराउँछन्‌ सुरहरूसँग लड्न मानवहकका लागि त्रिकाल ।

(३९)
एक महापुरुष यस्तो हो एउटा मानवताको प्रतिमा ।
एउटा मानव इतिहास ।
क पनि एक ब्रष्टमा हो प्रतीचीको ।
एक महापुरुष, एक मानवदास ।

(४०)
यति चीसो दुर्नल नशामा वर्तमानको, जब,
रमरम छैन;
जब ज्यादा जरोले मर्छ बिरामी स्नायु,
अथवा उष्णताको अभावले,
घड्कन एक हुँदैन;
जब अस्ताउँछ मानिस उदयमै,