Page:Prometheus.pdf/110

अनि बिउँझिई गाली गर्दछ बिपनालाई
चीसो कोरकार कारागार प्रस्तर दीवारमा ।
तर उसकी स्वप्नस्मृति अतिसुन्दरी आखिर
खोज्दछे रेख्न मधुर आशाले भूपटमा,
अंगारले, फ्याँकिएको त्यहाँ, त्यस चित्रणमा
जीवनको छाया अलि अलि पाउँछ आधी स्वतंत्र ।
त्यस्तै सपनासरि, सुन्दरताको चित्रणमुखी,
मेरो जन्म भयो जीवन-कारामा प्रमिथस !

(३२)
"म जन्म महावीर ! जब संसारमा जिज्ञासाले
जन्माई खुला बाकसबाट अनेकन शूल ।
जब स्बर्गसदृश थियो प्रथम दिव्य दशामा
दश दिशामा संसार- जब बालकहरू सुन्दर
यौनभावहीन प्रथम माघुरीमा अमृतमय
विचरण गर्थे मधुर निकंज, पृष्पसदृश ती-
एपिमिथ्यूस, गुलाफी कपोलको सुवर्णशिशु
उसकी सुन्दरी संगिनी चंघला पान्डोरासाथ ।

(३३)
"तब बदमाश स्वर्गले पठाए ती शिशु डस्न
बारुला, अरिँगेल, भुसुना, कीरा, लामखुट्टे,
उड्ने सर्पहरू अनेक । ती सब असुन्दर,
शुलमय तीक्ष्णदशनेदार जीवहरू पक्षशील
टनाटन टम्म थिए त्यस बाकसमा मुट्टै,
आकर्षक रंगले अलंकृत । लोभको बाकस !
जेलमेल गाँठोका सहस उलस्नले सम्बद्ध !
फुकाइन्‌ पान्डोराले त्यस लोभको बाकसलाई ।
डसिए ती दुई स्वर्गिक शिशु आनन्द पुष्ट ।
अनि तिनको क्रन्दनमा आरशवासन दिन
मानवजीवनलाई म जन्मेँ, म आशा-अभिधेया ।

(३४)
"अनेक पथमा अनन्त, जहरिला पथमा,
अनन्त समय अवकाशका, जिज्ञासा मीठी
तानी, तानी तैजान्छै मानबलाई, बालसदृश,
प्रति राग, रूप, अविदित मोहनीतरफ
आकर्षण गरी...प्रत्येक पथमा प्रतिक्षण ।
यसरी अनेक जहरिला विचार भावका
उपजहरूमा दष्ट, क्रर, क्लेशमा मानव