Page:Bhanubhaktako ramayan.pdf/92

हे राजन् रघुनाथले त उपकार् ठूलो हजुर्को गरी ।
यो राज् बक्सनु भो हजुर् कन ठुलो विर् बालिलाई हरी ॥
सो बिस्र्या झइँ मान्दछू हजुरले सीताजिको खोज् खबर् ।
गन्र्या हो अब ता बखत् पनि भयो सब् काम छोडी अबर् ॥८४॥

यादै छैन हजूरलाइ त सिता खोज् गर्नु पर्ला भनी ।
बालीको गति जुन् भयो उहि गती होला हजुर्को पनी ॥
यो बिन्ती हनुमानको सुनि तहाँ साँचो भन्याको भनी ।
सुग्रिव्ले तहिं झट् हुकुम् पनि दिया लस्कर् पठाऊ भनी ॥८५॥

दस् हज्जार् विर गै इ सात द्विपका वानर् जती छन् सबै ।
खोजी आज खबर् दिउन् र सब विर् जम्मा हउन् झट् अबै ॥
जो आवैन हुकुम् बदर् गरि यहाँ यै पन्ध्र दिन् भित्रमा ।
तेस्को प्राण् म लिन्याछु निश्चय बुझुन् मानुन् सबै चित्तमा ॥८६॥

यस्तो सुग्रिवको हुकुम् हुन गयो सोही बमोजिम् गरी ।
दस् हज्जार् विरको खटन् पनि गर्या लागेन बेर् एक् घरी ॥
दस् हज्जार् विर दस् दिशा तिर छिटी खुस् भै हनूमान् रह्या ।
ती विर् दस् तिर गै खबर् दिइ अनेक् सेना बटुल्दा भया ॥८७॥

लाग्या गर्न विलाप् अनेक् तरहले लीला गरी राम् उसै ।
भन्छन् छन् ति सिता कहाँ अझ पनी लागेन पत्ता कसै ॥
याहाँ छन् ति सिता भनी कन खबर् पाऊँ त जाऊँ तहाँ ।
ल्याऊँ अम्रित झैँ सिता कन यहाँ पाऊँ खबर् पो कहाँ ॥८८॥

हे भाई सुन जो छ आज इ सिता हन्र्या म तेस्को सबै ।
कूलै भस्म गराउन्या छु करुणा राख्वैन उस्मा कबै ॥
येती बात् तहिं भाइ सीत गरि फेर् सीताजिका शोक् धरी ।
लाग्या गर्न विलाप् अनेक् तरहले त्रैलोक्यका नाथ् हरी ॥८९॥