Page:Bhanubhaktako ramayan.pdf/79

सुग्रिव्को हनुमानले पनि तहाँ विस्तार बिन्ती गर्या ।
बोकूँ श्री रघुनाथलाइ भनि फेर् आफ्नू स्वरुप् झट् धर्या ॥
राम् लक्ष्मण् कन बोकि जल्दि हनुमान् सुग्रीवका पासमा ।
पौंचाऊँ रघुनाथलाइ भनि खुप् कूद्या ति आकाशमा ॥६॥

जल्दी पर्वतका उपर् पुगि गया छाया विषे राम् रह्या ।
सुग्रिव्लाइ खबर् दिना कन तहाँ जल्दी हनूमान् गया ॥
विस्तार् पायर आइ सुग्रिवजिले दर्शन् प्रभूको गर्या ।
हाँगा कोमल भाँचि आसन दिया आनन्दसागर् पर्या ॥७॥

आसन् सुग्रिवलाइ लक्ष्मणजिले दीया हनूमानले ।
लक्ष्मण्जी कन बस्न आसन दिया ताहीं ठुला शानले ॥
सब् वृत्तान्त बताइ लक्ष्मणजिले विस्तार् सुनाया जसै ।
सीता जुन् गहना खसालि गइथिन् हाजिर् गराया तसै ॥८॥

हा राम् लक्ष्मण येति मात्र मुखले बोलेर आकाशमा ।
जान्थिन् सब् गहना फुकालि कन ता हाम्रा यसै वासमा ॥
गिन्र्या पाठ् सित पो खसालि ति गइन् चिह्नीन याहीं थियाँ ।
कस्का हुन् यहिं चीह्िनबक्सनु हवस् यै हो हजूर्मा दियाँ ॥९॥

येती बिन्ति गरी दिया ति गहना देख्या प्रभूले पनी ।
चीह्न्या सब् गहना र शोक् बहुत भो हा मेरि सीता भनी ॥
रोया छाति विषे धर्या र गहना नाना विलाप्ले जसै ।
लक्ष्मण् सुग्रिवले तहाँ प्रभुजिको दिल् खुस् गराया तसै ॥१०॥

हे राम् रावणलाइ मारि सहजै सीताजिलाई यहाँ ।
हाजिर् हामि गराउँला हजुरमा त्यो दुष्ट जाला कहाँ ॥
येति बिन्ति तहाँ ति सुग्रिवजिले राम्का हजुर्मा गर्या ।
बोल्या श्री हनुमानले पनि तहाँ अग्नी र साक्षी धर्या ॥११॥