Page:Bhanubhaktako ramayan.pdf/208

जो विष्णुका पूजन नित्य गर्छन् ।
जो विष्णुका बाहुलि देखि मर्छन् ॥
तेस्ता महात्मा तहिं बस्न जान्छन् ।
त्रैलोक्यका विर् त ति तुच्छ मान्छन् ॥९६॥

नारद्का इ वचन् सुनी कन त झट् पुष्पक् विमान्मा चढी ।
श्वेतद्विप् पनि पुग्दछू भनि चल्यो रावण् त तेसै घडी ॥
श्वेतद्वीप नजिक् पुग्या पछि विमान् पुष्पक् न चल्न्या भयो ।
ओर्ल्यो पुष्पक देखि हिक्मति थियो पैदल् दुगुर्दै गयो ॥९७॥

श्वेतद्वीप पुगी प्रवेश् गरुँ भनी मन्सुब् गरेथ्यो जसै ।
धाया सुन्दरि नारि घेरि चहुँ ओर् आश्चर्य मान्यो तसै ॥
आर्कीले पनि देखि पक्रि कन सब् वृत्तान्त सोद्धी भई ।
आर्कीले अझ आर्किले धरि लिंदा चेत्यो वहाँ पो गई ॥९८॥

उम्क्यो स्त्रीहरु देखि बल्ल र बहुत् आश्चर्य मान्यो पनी ।
मर्छू मै पनि विष्णु देखि र यहीं आयेर बस्छू भनी ॥
जल्दी मर्न निमित्त खुप् छल गरी सीताजिलाई हर्यो ।
लङ्कामा लगि मातृवत् जननिको सेवा पनी खुप् गर्यो ॥९९॥

राम् नाम्ले परमेश्वरै हुनुभयो मालुम् छ सब्को गती ।
क्या बिन्ती गरुँ धेर् हजुर् त सबका साक्षी जगत्का पती ॥
मेरो येहि चरित्र गायर रहोस् यो लोक संसार् भनी ।
गर्नू हुन्छ यहाँ अनेक् तरहका संसारि लीला पनी ॥१००॥

येही रित् सित रामको स्तुति गरी खुस् भै अगस्ती गया ।
संसारी सरि भै अनेक् विषय भोग् श्रीराम गर्दा भया ॥
फर्क्यो पुष्प विमान् कुबेर् सित गई राम्कै हजुर्मा गयो ।
फर्क्या नाथ् म कुबेरका हुकुमले यो बिन्ति गर्दो भयो ॥१०१॥