Page:Bhanubhaktako ramayan.pdf/117

ऐल्हे हे महराज् अधीक बलियो आयो र वानर् यहाँ ।
सीताजी सँग केहि बात्चित गरी कूद्यो बघैंचा महाँ ॥
सब् ती रुख् सहजै उखेलि कन साफ् मैदान् बनाई दियो ।
चौकी पूर्ण गरी हवेलि पनि सब् नासी बस्याको थियो ॥९०॥

आयौं हामि त बिन्ति गर्न भनि यो बिन्ती गर्याथ्या जसै ।
सून्यो जल्दि उठेर पक्रन भनी लस्कर् पठायो तसै ॥
हूकुम् पायर लाख लस्कर गयो पक्रेर ल्याऊँ भनी ।
एक् लाख् लस्करलाइ देखि हनुमान् अत्यन्त गर्ज्या पनी ॥९१॥

त्यो शब्दै सुनि मोह लस्कर भयो छोड्यो हतीयार् पनी ।
सब् मार्या हनुमानले क्षण महाँ ई हुन् भुसूना भनी ॥
लोहस्तम्भ उठाइ साफ् सब गर्या सम्चार् पुगेथ्यो जसै ।
रावण् खूप रिसाइ फेर् पनि ठुलो सेना पठायो तसै ॥९२॥

सेनाका पति पाँच् गया हुकुमले ठूलै थियो ता पनी ।
त्यो सेना पनि साफ् तहाँ गरि दिया उस्तै भुसूना गनी ॥
फेर् मन्त्रीसुत सात् गया हुकुमले खुप् भारि लस्कर् लिई ।
लोहस्तम्भ उठाइ साफ् फिरि गर्या सब्लाइ ठक्कर् दिई ॥९३॥

सात् मन्त्रीसुतलाइ सैन्य सहितै मारी सक्याथ्या जसै ।
कान्छो रावणपुत्र अक्षयकुमार् पो लड्न आयो तसै ॥
भारी फौज लियेर त्यो पुतलि झैं आई जसै ता पर्यो ।
आकाश्मा कुदि लोहदण्ड सिरमा ठोक्या सहज्मा मर्यो ॥९४॥

पैल्हे अक्षकुमार मारि अरु सब् सेना समेत् नाश् गर्या ।
आउँदैमा तहिं बत्तिका पुतलि झैं हूँदै अनेक् विर् मर्या ॥
सब् राक्षस्हरुलाइ मारि सकि फेर् आऊँछ कुन् विर् भनी ।
लोहस्तम्भ लिई खडा भइ रह्या ताहाँ हनूमान् पनी ॥९५॥