Page:Bhanubhaktako ramayan.pdf/102

श्रीसुन्दरकाण्ड

तर्छू क्षार समुद्र आज सहजै भन्न्या इरादा धरी ।
श्रीराम्का चरणारविन्द मनले अत्यन्त चिन्तन् गरी ॥
भन्छन् विर्हरुलाइ ताहिं हनुमान् हे वीर हो पार् तरी ।
सीताजी कन भेट्दछू म अहिले जान्छू बडो वेग् धरी ॥१॥

पापी जन् पनि रामका स्मरणले संसार पार् तर्छ ता ।
राम्कै काम निमित्त औंठि सँगली जान्छू दुतै हूँ म ता ॥
क्या डर् क्षार समुद्र तर्न सहजै पौंचन्छु लङ्का भनी ।
चारै पाउ जमिन् विषे धसि कुद्या हेर्दै तमासा पनि ॥२॥

दक्षिण् तरफ् मुख गरी कन कुद्न बस्ता ।
ऊपर् नजर दि अघिका दुइ पाउ धस्ता ॥
सोझो गराइ कन घाँटि कुद्या जसै ता ।
वायू सरी हुन गया हनुमान् तसै ता ॥३॥

आकाश्मार्ग गरी कुदेर हनुमान् उड्थ्या ति आकाशमा ।
सीताजी कन भेटि फर्कि कन फेर् राम्चन्द्रका पासमा ॥
पुग्न्या अक्कल बल् छ छैन इनको बूझौं सबै बल् भनी ।
इन्द्रादीहरुले खटाइ सुरसा जल्दी पठाया पनी ॥४॥

जल्दी गै सुरसा अघिल्तिर बसिन् साम्ने हनूमानका ।
क्या भन्छन् हनुमान् भनेर खुसि भै कूरा गरिन् खानका ॥
भोकी धेर् दिनकी म खोजि हिंडथ्याँ क्या खाँ अहारा भनी ।
पायाँ बल्ल यहाँ मिल्यौ तिमि त एक् साह्रै भयाँ खुस् पनी ॥५॥