This page has not been proofread
जङ्गली कुसुम छन् अनर्थ हो । राह
काँप्दछन्
दीर्घ
घरको
उख्समैत थर्धर ।
वस्त्र 0०1
अनर्थको ॥
वनन्वायु
लोकनाथ सब
तर ।"
(४३) चूप्प चूप मुखमा गरीकन ।
अङ्गुली
नृपतिले
हर्हर ॥ दिईकन ॥
थाम्दछन् घर भजी विना धक । चल्न तत्पर हुँदा विदूषक )
भन्दछन्
(४४) "विपिनवल्लरीहरू-
सामु तुच्छ दरबारका प्राकृताशय सुखी यिनीहरू । नक्कली बहुसिँगार ती
यो हरा छ वन सामु स्वर्ग झैं ।
तरु॥ बरु॥
यी परीहरुसमान सुन्दरी ॥ अल्प भूषण र अल्प चाहना । फुन्दछन् विपिन माधुरी घना ॥”
(४५)
“हेर हेर ! सखि लौ प्रियम्वदा ।
सुम्सुमी उसकी तस स्रा कठैबरा ! सुम्सुम्या । पभिरिपिसा बिल स्री नयाँ कुरा ॥ जल जरा । हाय ! तैपनि छ रुग्ण यो बरा ॥ के उपाय अन लौन बोलन । यो पलाउन, म दिन्छु जीवन ॥
भयो भन त वैलिँदो लता ? पाल्नुभो न कर तीस
पिता ॥”
चित
घरी ॥
भन्सारसज,
घट
च्चः
(४६)
परी।
जमीनमा
१२४
