Page:Champa.pdf/48: Difference between revisions
No edit summary |
No edit summary |
||
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
चम्पाले | चम्पाले अरुहरुलाई पनि आफूले बुझेका कुराको सङ्केत | ||
दिइन् । | दिइन् । दुई–चार रोज, हप्ता, पक्ष, एक मास खोजतलासमा बिते । | ||
अर्को महिना चिठीको | अर्को महिना चिठीको प्रतिक्षामा व्यर्थ तिस पङ्खमा उडेर पश्चिम | ||
गयो । त्यसपछि केवल निराशाले रामकान्त अधिकारीको | गयो । त्यसपछि केवल निराशाले रामकान्त अधिकारीको मैतिदेवीको | ||
घरमा | घरमा बास गर्न थाल्यो । त्यस सुनौला पिंजराबाट एक बोल्दो, | ||
गम्किँदो चिडिया विशाल विश्ववनमा फुका उडान लिएर आक्कासिएर गएको | |||
थियो । | थियो । | ||
त्यसपछि चम्पाको घरेलु जीवनमा अनेक | त्यसपछि चम्पाको घरेलु जीवनमा अनेक कठिनाइहरु उपस्थित | ||
भए । उनी साराका अगाडि निरस्त्र | भए । उनी साराका अगाडि निरस्त्र योद्धाजस्ती भइन् । सबकी हास्यपात्रा | ||
उनी | हुन्थिन् उनी । सानो कुरामा पनि खिसिक्क हाँसिदिने माहिली ज्येठानी | ||
... चुनु । | |||
"आज | "आज शनिश्चरबार होइन ?" | ||
" | "खूँ...खूँ ...खूँ...खूँ !" | ||
कत्रो | "कत्रो खूँ...खूँ ...खूँ...खूँ त ? खुनै चुस्लाजस्तो बा | ||
हाँसो | हाँसो तिनीहरुको ! अरु पर्या" देखे खुब दाँत बजाउँछन् । खाडलमा | ||
पर्या देखे त | पर्या" देखे त ब्वाँसो हाँस्या" जस्तो हाँसिरहँदा होलान् दिनभरि, | ||
कुन्नी ? आइतबार भन्न पनि नहुने !... | |||
सासू पनि मानो पोइलाई निकाल्ने यही हो भनेजस्तो गर्ने | सासू पनि मानो पोइलाई निकाल्ने यही हो भनेजस्तो गर्ने | ||
घोरमुखा ! | घोरमुखा ! | ||
"तँ आएदेखिन् | "तँ आएदेखिन् खूब लच्छिन् लागिरहेछ घरमा । मेरो कान्छो | ||
छोरालाई रोग लाग्यो तँ आएदेखि । | छोरालाई रोग लाग्यो तँ आएदेखि । तैंले नै गरेर ऊ घरबाट | ||
वैराग्यले निक्ल्यो । राम्रो छ तेरो चालामाला ? कान्छुलाई निकाल्न | वैराग्यले निक्ल्यो । राम्रो छ तेरो चालामाला ? कान्छुलाई निकाल्न | ||
भित्र पसेकी सेती बिराली । | भित्र पसेकी सेती बिराली । बस ! त्यसका साथ झन् ऊ नै पो रुन | ||
थाल्ने, ए ! | थाल्ने, ए !" | ||
चालामाला ? कठेनी, पहाडिनीले राम्ररी हाँस्या, खेल्या, चल्या | "चालामाला ?... कठेनी, पहाडिनीले राम्ररी हाँस्या", खेल्या", चल्या" | ||
देख्न हुन्छ र ? नाक चलाई रे | देख्न हुन्छ र ? नाक चलाई रे " भौं बङ्ग्याई रे ! त्यस्तो पनि | ||
हो | हो ? पनेला चोली लगाउने सासू ता नपरोस् बा कसैलाई ! | ||
एकआँठे कपाल बाट्दै थिइन् ल अस्तिसम्म । शुद्ध कठेनी । रेशम | |||
लगाएर, सलम लाएर ऐना हेरी रे ! त्यस्तो पनि भन्ने कुरा हो कतै ? | |||
कस्तो असभ्य घर छिः ! | कस्तो असभ्य घर छिः ! जिभ्रो ता भो, गाईको के खस्रो होला र ? | ||
Revision as of 10:55, 20 June 2025
चम्पाले अरुहरुलाई पनि आफूले बुझेका कुराको सङ्केत दिइन् । दुई–चार रोज, हप्ता, पक्ष, एक मास खोजतलासमा बिते । अर्को महिना चिठीको प्रतिक्षामा व्यर्थ तिस पङ्खमा उडेर पश्चिम गयो । त्यसपछि केवल निराशाले रामकान्त अधिकारीको मैतिदेवीको घरमा बास गर्न थाल्यो । त्यस सुनौला पिंजराबाट एक बोल्दो, गम्किँदो चिडिया विशाल विश्ववनमा फुका उडान लिएर आक्कासिएर गएको थियो ।
त्यसपछि चम्पाको घरेलु जीवनमा अनेक कठिनाइहरु उपस्थित भए । उनी साराका अगाडि निरस्त्र योद्धाजस्ती भइन् । सबकी हास्यपात्रा हुन्थिन् उनी । सानो कुरामा पनि खिसिक्क हाँसिदिने माहिली ज्येठानी ... चुनु ।
"आज शनिश्चरबार होइन ?"
"खूँ...खूँ ...खूँ...खूँ !"
"कत्रो खूँ...खूँ ...खूँ...खूँ त ? खुनै चुस्लाजस्तो बा हाँसो तिनीहरुको ! अरु पर्या" देखे खुब दाँत बजाउँछन् । खाडलमा पर्या" देखे त ब्वाँसो हाँस्या" जस्तो हाँसिरहँदा होलान् दिनभरि, कुन्नी ? आइतबार भन्न पनि नहुने !...
सासू पनि मानो पोइलाई निकाल्ने यही हो भनेजस्तो गर्ने घोरमुखा !
"तँ आएदेखिन् खूब लच्छिन् लागिरहेछ घरमा । मेरो कान्छो छोरालाई रोग लाग्यो तँ आएदेखि । तैंले नै गरेर ऊ घरबाट वैराग्यले निक्ल्यो । राम्रो छ तेरो चालामाला ? कान्छुलाई निकाल्न भित्र पसेकी सेती बिराली । बस ! त्यसका साथ झन् ऊ नै पो रुन थाल्ने, ए !"
"चालामाला ?... कठेनी, पहाडिनीले राम्ररी हाँस्या", खेल्या", चल्या" देख्न हुन्छ र ? नाक चलाई रे " भौं बङ्ग्याई रे ! त्यस्तो पनि हो ? पनेला चोली लगाउने सासू ता नपरोस् बा कसैलाई ! एकआँठे कपाल बाट्दै थिइन् ल अस्तिसम्म । शुद्ध कठेनी । रेशम लगाएर, सलम लाएर ऐना हेरी रे ! त्यस्तो पनि भन्ने कुरा हो कतै ? कस्तो असभ्य घर छिः ! जिभ्रो ता भो, गाईको के खस्रो होला र ?