Page:Satya harihschandra katha.pdf/45: Difference between revisions
→Not proofread: Created page with "<noinclude>{{start center block}}</noinclude> <poem> {{pcn|(१६४)}} देख्छ दशा हजुरको पनि यो विचित्र । भैगो सबै हृदय यो पनि छिद्र छिद्रा ॥ हेरौँ दशा कसरि निष्ठरर दैव, ऐले । यै निम्ति बाँचनु असल् अब छैन मैले ॥ {{pcn|(१६५)}} यस्तो व..." |
|||
| Page status | Page status | ||
| - | + | Proofread | |
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 2: | Line 2: | ||
<poem> | <poem> | ||
{{pcn|(१६४)}} | {{pcn|(१६४)}} | ||
देख्छू दशा हजुरको पनि यो विचित्र । | |||
भैगो सबै हृदय यो पनि छिद्र | भैगो सबै हृदय यो पनि छिद्र छिद्र ॥ | ||
हेरौं दशा कसरि निष्ठुर दैव, ऐले । | |||
यै निम्ति बाँचनु असल् अब छैन मैले ॥ | यै निम्ति बाँचनु असल् अब छैन मैले ॥ | ||
{{pcn|(१६५)}} | {{pcn|(१६५)}} | ||
यस्तो विलाप् गरि दुवै जन मर्न लाई । | यस्तो विलाप् गरि दुवै जन मर्न लाई । | ||
पक्का गरी कन तयार चिता | पक्का गरी कन तयार चिता गराई ॥ | ||
हे पृथ्वि! अन्तिम बिदा तिमि आज | हे पृथ्वि! अन्तिम बिदा तिमि आज देऊ । | ||
जो जो कसूर हुनगये सब माफ | जो जो कसूर हुनगये सब माफ देऊ ॥ | ||
{{pcn|(१६६)}} | {{pcn|(१६६)}} | ||
| Line 17: | Line 17: | ||
मृतक पुत्र सुताइ चिता महाँ ॥ | मृतक पुत्र सुताइ चिता महाँ ॥ | ||
सँग जलौं अब हामि भनी कन । | सँग जलौं अब हामि भनी कन । | ||
जलन निश्चय सूर गरी | जलन निश्चय सूर गरी कन ॥ | ||
{{pcn|(१६७)}} | {{pcn|(१६७)}} | ||
जननि | जननि! हे जगदम्ब! शिवे! भनी । | ||
भगवती कन संझि लिये अनी ॥ | भगवती कन संझि लिये अनी ॥ | ||
जब यसो गरि ध्यान गरी लिए । | जब यसो गरि ध्यान गरी लिए । | ||
सकल देव अगाडि | सकल देव अगाडि खडा भए ॥ | ||
</poem> | </poem> | ||
<noinclude>{{end center block}}</noinclude> | <noinclude>{{end center block}}</noinclude> | ||
Latest revision as of 15:35, 6 May 2025
This page has been proofread
(१६४)
देख्छू दशा हजुरको पनि यो विचित्र ।
भैगो सबै हृदय यो पनि छिद्र छिद्र ॥
हेरौं दशा कसरि निष्ठुर दैव, ऐले ।
यै निम्ति बाँचनु असल् अब छैन मैले ॥
(१६५)
यस्तो विलाप् गरि दुवै जन मर्न लाई ।
पक्का गरी कन तयार चिता गराई ॥
हे पृथ्वि! अन्तिम बिदा तिमि आज देऊ ।
जो जो कसूर हुनगये सब माफ देऊ ॥
(१६६)
यति भनेर रुँदै ति दुवै तहाँ ।
मृतक पुत्र सुताइ चिता महाँ ॥
सँग जलौं अब हामि भनी कन ।
जलन निश्चय सूर गरी कन ॥
(१६७)
जननि! हे जगदम्ब! शिवे! भनी ।
भगवती कन संझि लिये अनी ॥
जब यसो गरि ध्यान गरी लिए ।
सकल देव अगाडि खडा भए ॥