Page:Shakuntala.pdf/130: Difference between revisions
→Not proofread: Created page with "जङ्गली कुसुम छन् अनर्थ हो । राह काँप्दछन् दीर्घ घरको उख्समैत थर्धर । वस्त्र 0०1 अनर्थको ॥ वनन्वायु लोकनाथ सब तर ।" (४३) चूप्प चूप मुखमा गरीकन । अङ्गुली नृपतिले हर्हर ॥ दिईकन ॥ थ..." |
No edit summary |
||
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{center block| | |||
<poem> | |||
जङ्गली कुसुम छन् अनर्थ हो । | जङ्गली कुसुम छन् अनर्थ हो । | ||
राह | ::राह दीर्घ घरको अनर्थको ॥ | ||
काँप्दछन् उख्समैत थर्धर । | |||
::वस्त्र 0०1 वनन्वायु हर्हर ॥ | |||
लोकनाथ सब तर ।" | |||
{{pcn|(४३)}} | |||
चूप्प चूप मुखमा गरीकन । | चूप्प चूप मुखमा गरीकन । | ||
::अङ्गुली नृपतिले दिईकन ॥ | |||
अङ्गुली | |||
नृपतिले | |||
दिईकन ॥ | |||
थाम्दछन् घर भजी विना धक । | थाम्दछन् घर भजी विना धक । | ||
चल्न तत्पर हुँदा विदूषक ) | ::चल्न तत्पर हुँदा विदूषक ) | ||
{{pcn|(४४)}} | |||
(४४) | |||
सामु तुच्छ दरबारका | भन्दछन् "विपिनवल्लरीहरू- | ||
::सामु तुच्छ दरबारका तरु॥ | |||
प्राकृताशय सुखी यिनीहरू । | प्राकृताशय सुखी यिनीहरू । | ||
नक्कली बहुसिँगार ती | ::नक्कली बहुसिँगार ती बरु॥ | ||
यो हरा छ वन सामु स्वर्ग झैं । | यो हरा छ वन सामु स्वर्ग झैं । | ||
::यी परीहरुसमान सुन्दरी ॥ | |||
यी | |||
परीहरुसमान | |||
सुन्दरी ॥ | |||
अल्प भूषण र अल्प चाहना । | अल्प भूषण र अल्प चाहना । | ||
फुन्दछन् विपिन माधुरी घना ॥” | ::फुन्दछन् विपिन माधुरी घना ॥” | ||
{{pcn|(४५)}} | |||
(४५) | |||
“हेर हेर ! सखि लौ प्रियम्वदा । | “हेर हेर ! सखि लौ प्रियम्वदा । | ||
::सुम्सुमी उसकी तस स्रा कठैबरा !! | |||
सुम्सुमी उसकी तस स्रा कठैबरा ! | सुम्सुम्या । | ||
सुम्सुम्या | ::पभिरिपिसा बिल स्री नयाँ कुरा ॥ | ||
। | जल जरा । | ||
पभिरिपिसा बिल स्री नयाँ कुरा ॥ | ::हाय ! तैपनि छ रुग्ण यो बरा ॥ | ||
जल | |||
जरा । | |||
हाय ! तैपनि छ रुग्ण यो बरा ॥ | |||
के उपाय अन लौन बोलन । | के उपाय अन लौन बोलन । | ||
यो पलाउन, म दिन्छु जीवन ॥ | ::यो पलाउन, म दिन्छु जीवन ॥ | ||
भयो भनत वैलिँदो लता ? | |||
भयो | ::पाल्नुभो न कर तीस पिता ॥” | ||
पाल्नुभो | भन्सारसज, च्चः परी। | ||
न कर तीस | ::चित घट जमीनमा घरी ॥ | ||
{{pcn|(४६)}} | |||
पिता ॥” | |||
चित | |||
घरी ॥ | |||
(४६) | |||
</poem>}} | |||
Revision as of 20:45, 2 March 2025
This page has not been proofread
जङ्गली कुसुम छन् अनर्थ हो ।
राह दीर्घ घरको अनर्थको ॥
काँप्दछन् उख्समैत थर्धर ।
वस्त्र 0०1 वनन्वायु हर्हर ॥
लोकनाथ सब तर ।"
(४३)
चूप्प चूप मुखमा गरीकन ।
अङ्गुली नृपतिले दिईकन ॥
थाम्दछन् घर भजी विना धक ।
चल्न तत्पर हुँदा विदूषक )
(४४)
भन्दछन् "विपिनवल्लरीहरू-
सामु तुच्छ दरबारका तरु॥
प्राकृताशय सुखी यिनीहरू ।
नक्कली बहुसिँगार ती बरु॥
यो हरा छ वन सामु स्वर्ग झैं ।
यी परीहरुसमान सुन्दरी ॥
अल्प भूषण र अल्प चाहना ।
फुन्दछन् विपिन माधुरी घना ॥”
(४५)
“हेर हेर ! सखि लौ प्रियम्वदा ।
सुम्सुमी उसकी तस स्रा कठैबरा !!
सुम्सुम्या ।
पभिरिपिसा बिल स्री नयाँ कुरा ॥
जल जरा ।
हाय ! तैपनि छ रुग्ण यो बरा ॥
के उपाय अन लौन बोलन ।
यो पलाउन, म दिन्छु जीवन ॥
भयो भनत वैलिँदो लता ?
पाल्नुभो न कर तीस पिता ॥”
भन्सारसज, च्चः परी।
चित घट जमीनमा घरी ॥
(४६)