Page:Shakuntala.pdf/102: Difference between revisions
→Not proofread: Created page with "समरघोष छन् मेघ झैं यिनी । अरि निभाउने_ घोर गर्जन ॥ रुधिर शत्रुको बन्दथ्यो झरी । देख्दथे त्यहाँ मित्रले तर ॥ धनुष इन्द्रको कीर्तिसुन्दर । दिल खुसाउने लोकको सब ॥ (२०) हरित कुन्जको मा..." |
|||
| (One intermediate revision by the same user not shown) | |||
| Page status | Page status | ||
| - | + | Proofread | |
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{center block| | |||
<poem> | |||
समरघोष छन् मेघ झैं यिनी । | समरघोष छन् मेघ झैं यिनी । | ||
अरि | ::अरि निभाउने घोर गर्जन ॥ | ||
रुधिर शत्रुको बन्दथ्यो झरी । | रुधिर शत्रुको बन्दथ्यो झरी । | ||
देख्दथे त्यहाँ मित्रले तर ॥ | ::देख्दथे त्यहाँ मित्रले तर ॥ | ||
धनुष इन्द्रको कीर्तिसुन्दर । | धनुष इन्द्रको कीर्तिसुन्दर । | ||
दिल खुसाउने लोकको सब ॥ | ::दिल खुसाउने लोकको सब ॥ | ||
(२०) | {{pcn|(२०)}} | ||
हरित कुञ्जको माथि उच्चता- | |||
(२१) | ::साथ शृङ्गगमा रम्य ठाउँमा ॥ | ||
तुहिन देशका काँधमा कहीँ । | |||
::शिखर उच्चमा गूँड लाउने ॥ | |||
विहगसिंह झैं व्योमचारक । | |||
::पङ्ख कीर्तिका भूप फिँज्दथे ॥ | |||
{{pcn|(२१)}} | |||
गगन झैं सदा यी उदार छन् । | गगन झैं सदा यी उदार छन् । | ||
ग्रह विचार | ::ग्रह विचार ती तेजदार छन् ॥ | ||
ती तेजदार छन् ॥ | |||
पवन चल्दछन् युग् सुवर्णका । | पवन चल्दछन् युग् सुवर्णका । | ||
::विश्वप्रेमका स्वप्न बन्दछन् ॥ | |||
{{pcn|(२२)}} | |||
बन्दछन् ॥ | |||
( | |||
ज्योति | सकल तारका ती विचारका । | ||
पुष्प झैं कलामाथि | ::नीतिमा लिई तौल अड्दछन् ॥ | ||
( | . ईश सूर्य झैं पाउँछन् पथ । | ||
::कर फिँजारिई सृष्टि चल्दछन् ॥ | |||
हित अगाधमा प्रेमसागर । | |||
::पुत्रवत् प्रजालाइ हेर्दछन् ॥ | |||
रत्न रत्नका बूँद देशमा । | |||
::जलधि कोषका झर्र भर्दछन् ॥ | |||
ज्योति झर्दछन् स्वर्ग देशका । | |||
::पुष्प झैं कलामाथि पर्दछन् ॥ | |||
{{pcn|(२३)}} | |||
</poem>}} | |||
Latest revision as of 14:10, 2 March 2025
This page has been proofread
समरघोष छन् मेघ झैं यिनी ।
अरि निभाउने घोर गर्जन ॥
रुधिर शत्रुको बन्दथ्यो झरी ।
देख्दथे त्यहाँ मित्रले तर ॥
धनुष इन्द्रको कीर्तिसुन्दर ।
दिल खुसाउने लोकको सब ॥
(२०)
हरित कुञ्जको माथि उच्चता-
साथ शृङ्गगमा रम्य ठाउँमा ॥
तुहिन देशका काँधमा कहीँ ।
शिखर उच्चमा गूँड लाउने ॥
विहगसिंह झैं व्योमचारक ।
पङ्ख कीर्तिका भूप फिँज्दथे ॥
(२१)
गगन झैं सदा यी उदार छन् ।
ग्रह विचार ती तेजदार छन् ॥
पवन चल्दछन् युग् सुवर्णका ।
विश्वप्रेमका स्वप्न बन्दछन् ॥
(२२)
सकल तारका ती विचारका ।
नीतिमा लिई तौल अड्दछन् ॥
. ईश सूर्य झैं पाउँछन् पथ ।
कर फिँजारिई सृष्टि चल्दछन् ॥
हित अगाधमा प्रेमसागर ।
पुत्रवत् प्रजालाइ हेर्दछन् ॥
रत्न रत्नका बूँद देशमा ।
जलधि कोषका झर्र भर्दछन् ॥
ज्योति झर्दछन् स्वर्ग देशका ।
पुष्प झैं कलामाथि पर्दछन् ॥
(२३)