Page:Satya harihschandra katha.pdf/13: Difference between revisions
→Not proofread: Created page with "<noinclude>{{start center block}}</noinclude> <poem> {{pcn|(३६)}} ल्याए द्राह्माण-पुत्र कीनि घरमा मंत्रीहरूल जसै । राजाले पनि गर्छु यज्ञ भनि सब् ठीक्ठाक्गराए तसै ॥ बाँधे ब्राह्मण - पुत्र बेदघिधिले त्यो यञ्च खम्बा महाँ..." |
|||
Page status | Page status | ||
- | + | Proofread | |
Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
Line 2: | Line 2: | ||
<poem> | <poem> | ||
{{pcn|(३६)}} | {{pcn|(३६)}} | ||
ल्याए | ल्याए ब्राह्मण-पुत्र कीनि घरमा मंत्रीहरूले जसै । | ||
राजाले पनि गर्छु यज्ञ भनि सब् | राजाले पनि गर्छु यज्ञ भनि सब् ठीक्ठाक्गराए तसै ॥ | ||
बाँधे ब्राह्मण - पुत्र | बाँधे ब्राह्मण-पुत्र वेदविधिले त्यो यज्ञ खम्बा महाँ । | ||
लागे थर्थर काम्न बालक भने अत्यन्त डर्ले तहाँ ॥ | लागे थर्थर काम्न बालक भने अत्यन्त डर्ले तहाँ ॥ | ||
{{pcn|(३७)}} | {{pcn|(३७)}} | ||
थाले ब्राह्मण-पुत्र रून भयले थीए तहाँ जो सुनी । | |||
लागे रून सबै दया हुन गई हा कष्ट के यो भनी ॥ | लागे रून सबै दया हुन गई हा कष्ट के यो भनी ॥ | ||
बेला त्यो बलि दीनलाई जब भो ताहाँ कसैले पनी । | बेला त्यो बलि दीनलाई जब भो ताहाँ कसैले पनी । | ||
आँटैगर्न सकेन के गरि गरोस् त्यो ब्रह्माघाती बनी ॥ | |||
{{pcn|(३८)}} | {{pcn|(३८)}} | ||
राजा आकुलमा परे अब कसो गर्नू मईले भनी । | राजा आकुलमा परे अब कसो गर्नू मईले भनी । | ||
दीएनन् यसमा जवाब नुपका साम्ने कसैले पनी ॥ | दीएनन् यसमा जवाब नुपका साम्ने कसैले पनी ॥ | ||
हात् जोडेर अघी सरेर | हात् जोडेर अघी सरेर झटपट् बाबू शुनःशेफको । | ||
लाग्यो भन्न म | लाग्यो भन्न म गर्दछु नरपते! धन्धा न होस् येसको ॥ | ||
{{pcn|(३९)}} | {{pcn|(३९)}} | ||
फेरि उत्ति मलाइ द्रव्य दिनुहोस् यो पुत्र | फेरि उत्ति मलाइ द्रव्य दिनुहोस् यो पुत्र गर्छू बध । | ||
यस्तो बोलि सुनेर त्यो निठुरको यो भन्न लागे सब ॥ | |||
हे चाण्डाल! अधर्मि | हे चाण्डाल! अधर्मि निष्ठुर! पशू खुद् आफनै पुत्रको । | ||
बेचिस् लोभि भएर फेरि नपुगी | बेचिस् लोभि भएर फेरि नपुगी वध्गर्नलागीस त्यो ॥ | ||
</poem> | </poem> | ||
<noinclude>{{end center block}}</noinclude> | <noinclude>{{end center block}}</noinclude> |
Latest revision as of 22:30, 2 May 2025
(३६)
ल्याए ब्राह्मण-पुत्र कीनि घरमा मंत्रीहरूले जसै ।
राजाले पनि गर्छु यज्ञ भनि सब् ठीक्ठाक्गराए तसै ॥
बाँधे ब्राह्मण-पुत्र वेदविधिले त्यो यज्ञ खम्बा महाँ ।
लागे थर्थर काम्न बालक भने अत्यन्त डर्ले तहाँ ॥
(३७)
थाले ब्राह्मण-पुत्र रून भयले थीए तहाँ जो सुनी ।
लागे रून सबै दया हुन गई हा कष्ट के यो भनी ॥
बेला त्यो बलि दीनलाई जब भो ताहाँ कसैले पनी ।
आँटैगर्न सकेन के गरि गरोस् त्यो ब्रह्माघाती बनी ॥
(३८)
राजा आकुलमा परे अब कसो गर्नू मईले भनी ।
दीएनन् यसमा जवाब नुपका साम्ने कसैले पनी ॥
हात् जोडेर अघी सरेर झटपट् बाबू शुनःशेफको ।
लाग्यो भन्न म गर्दछु नरपते! धन्धा न होस् येसको ॥
(३९)
फेरि उत्ति मलाइ द्रव्य दिनुहोस् यो पुत्र गर्छू बध ।
यस्तो बोलि सुनेर त्यो निठुरको यो भन्न लागे सब ॥
हे चाण्डाल! अधर्मि निष्ठुर! पशू खुद् आफनै पुत्रको ।
बेचिस् लोभि भएर फेरि नपुगी वध्गर्नलागीस त्यो ॥