Page:Lalitya bhag 1 ra 2.pdf/284: Difference between revisions

Latest revision as of 19:45, 18 May 2025

This page has not been proofread

(१२)
लहै लहैमा उच्च स्वरले
भक्ति न श्रद्धा खाली करले ।
बोलेँ कहिले आत्माराम !
कहिले पशुपति ! राधे-श्याम ॥

(१३)
पयर पखेटा सब कुँजिनाले
नसानसामा दर्द हुनाले ।
कैदी म थिएँ एकै डल्लो
जीवन लाग्थ्यो अतिशय खल्लो ॥

(१४)
उस वयमा त्यो बन्धन हाली
अब यस वयमा बाहिर फाली ।
दैव ! तँ हेर्छस्‌ अझ कुन रमिता ?
किन यति गाह्रो तेरो कविता ??

(१५)
त्यसरि तपस्या गर्दागर्दा
दिन, ऋतु, महिना निक्कै फिर्दा ।
दर्द मथर भो स्थिरता आयो
त्यै पिँजरामा ममता छायो ॥

@@ Page body (to be transcluded): / Page body (to be transcluded): @@
@@ Line 1: / Line 1: @@
 <noinclude>{{start center block}}</noinclude>
 <poem>
+{{pcn|(१२)}}
+लहै लहैमा उच्च स्वरले
+::भक्ति न श्रद्धा खाली करले ।
+बोलेँ  कहिले आत्माराम !
+::कहिले पशुपति ! राधे-श्याम ॥
+{{pcn|(१३)}}
+पयर पखेटा सब कुँजिनाले
+::नसानसामा दर्द हुनाले ।
+कैदी म थिएँ एकै डल्लो
+::जीवन लाग्थ्यो अतिशय खल्लो ॥
+{{pcn|(१४)}}
+उस वयमा त्यो बन्धन हाली
+::अब यस वयमा बाहिर फाली ।
+दैव ! तँ हेर्छस्‌ अझ कुन रमिता ?
+::किन यति गाह्रो तेरो कविता ??
+{{pcn|(१५)}}
+त्यसरि तपस्या गर्दागर्दा
+::दिन, ऋतु, महिना निक्कै फिर्दा ।
+दर्द मथर भो स्थिरता आयो
+::त्यै पिँजरामा ममता छायो ॥
 </poem>
 <noinclude>{{end center block}}</noinclude>