Page:Shakuntala.pdf/48

वहाँ प्रेममा भावना मात्र हुन्छन्‌ ।
जहाँ प्रेम सच्चा घराभित्र हुन्छन्‌ ॥
भ्रयो दिव्य भावानुसारी रुलाई ।
त्यहाँ हर्षको नाचमा झन्‌ मलाई ॥
(५३)

उठ्यो इन्द्रको वीर भौँमाथि आँधि ।
र आज्ञा भयो छैन तेरो समाधि ॥
घराको वियोगी हरामा गएर ।
बसेस्‌ खालि खल्लो कुरामा रहेर ॥'
(५४)

म बले त्यहाँ च्याँठ लाग्यो अनन्त ।
अँध्यारो पसै झैं थियो दिग्दिगन्त ॥
यहाँ कोयली शन्द खल्लो सुनेर ।
म छुँ र भएँ आड शून्यै भएर ॥
(५५)

म नाचूँर गाउँ भने झैं भएछु ।
भर झैं दिशामा यहाँ रङ्ग रङ्ग ॥
थपूँ मञ्जरीमा सफा कल्कलाई ।
भयो वेदना झैं सरित्‌ सल्सलाई ॥
(५६)

कला सम्झिएँ सत्यको भाव भर्ने ।
भयो भित्रको प्रेरणा गान गर्ने ॥
यहाँ चालमा दिव्यता नै नपाई ।
भयो सक्सकी नाच्नलाई मलाई ॥
(५७)

तिमी फूलका बाहुलीबाट गाला ।
दुग्मापि फुल्ने छिपाएर लाली॥
'अरू के भनूँ के भनूँ' को मिठास ।
भई चल्मलाई बनिन्‌ चित्र खास ॥
(५८)