This page has been proofread
(२८)
लौ लौ भनी वरुणजी अनि फर्कि आये ।
यस्तै प्रकार्सित पाँच पटक् अड्याये ॥
आखीर रोहितजिको व्रतबन्ध आयो ।
सूनेर बात् वरुणको मन हबडायो ॥
(२९)
भागी तहाँ वनमहाँ नृप-पुत्र धाए ।
खोजेर लेउ भनि दूतहरु धेर् पठाए ॥
यै बीचमा वरुणजी फिरि सामु आये ।
साह्रै डराइ नृपले सब हाल् बताये ॥
(३०)
अत्यन्त क्रोधित भयेर वरुण्जी ताहाँ ।
दीये शराप नृपमा उहि बीच माहाँ ॥
राजन् ! जलोदर भई अति दुःख पाए ।
यो श्राप दिई वरुण फर्कि दुरुन्त आए ॥
(३१)
लाग्यो दारुण शाप तत्क्षणमहाँ ग्रस्तै गर्यो रोगले ।
वैलाये नृप तेस माथि मनमा झन् पुत्रको शोकले ।
छोराले इ कुरा सुनेर वनमा जान्छू घरैमा भनी ।
लागे इन्द्र अगाडि गैकन अनि रोके नजाउ भनी ॥
