Page:Prometheus.pdf/107

किन्तु प्रोतशील सलिल बल्दछ शीतल,
शीतल स्वतंत्रताको ध्वनि ! पर्वतीय पार्श्बमा
स्वतंत्रता शिलावरोध- भंजिनी द्रुतगतिमा
र्ख्छै, संकारी घनबन, घनबन, बेरोक ।
दल, दलले अयुत उड्डीयमान उच्च विपिनमा
स्वतंत्रताको चल्दछ श्वास समीरण-स्वरूप ।
पारावार भजीकन चल्दछ नत्द-नदी संगीत
पर्वतीय मेरो, प्रमिथस ! शिल्पी लौह चट्टान ।

(२२)
"जंजीर-जीवन फ्याँकी खिड्एको निकम्मा
मेरो वेदीमा मुक्ति-निमित्त आत्मआहति
दिन्छ सहर्ष मानव ! स्वतंत्रताको जादूले
निरमृतदेह, विस्मृत दु:ख, "स्वरतंत्रता, स्वतत्रता 1?
नित्योच्चारण गरी, अनलमा बस्न मुस्तेद ।
यही आत्मा हो भन्दछ मेरो सुपुत्र ममा शहीद ।
यो अनमोल धुगधुगी धपघप बल्दछ
महानिशामा मानवको, शिरोविन्दुको चाँद !
यसलाई अमृत भनी मत्यु गर्दछ आलिंगन
प्रसन्न हृदयले मानव !म स्वतंत्रता प्रमिस !

(२३)
"उ हेर्‌ ! म देख्दछु दूर, दूर, पूर्वमा ।
एक सुषुप्त संसार जाग्दछ नब ध्वनिमा ।
जंजीरहरूले जकडिएको जोडदार जनता
जाग्दछ नव प्रभातमा, सिन्द्रमय जब,
तिमिर-सांग्लाहरू फुस्काई मृत जगको,
दिनकरले उदीयमान, गर्छन्‌ मेरो प्रातयान ।

(२४)
"प्रथम रड्मिले जगत मुक्तिको, सुवर्ण-राग
लसिएको शिखर-सामु गद्गद हृदय कोही
नव अवभासले मुखरित, उत्तेजित दृग,.
सल्काउँछ त्यस फिलिंगोले एक प्रभावित
निद्रा, ऐठनको संसार-मधुर ध्वनिद्वारा !

(२५)
"प्रथम नवी तिमिर- संघर्षमा दिनकरको
जाग्यो । उड्डीन नव भावनामा नब दिवसको
नव संदेशले संयुक्त त्यो बोल्यो मधुर ।
शिंखर, शिखर, भावनाका धप्कै चारौं ओर ।
संसार चल्यो नव जागरणको पयरमा