This page has not been proofread
(२८)
कहिले कोशा, अम्बा, केरा
कहिले खोर्सानीको घेरा ।
त्यो सब चारा सपनामय भो
दैव ममाथि अति निर्दय भो ॥
(२९)
फुलझैँ सून्दर कलिला साना
बालक उनका लीला नाना ।
घुमि-रहेछन् भित्र नयन्मा
हाय !! कहाँ ती अब यो वनमा ॥
(३०)
पिँजरा बोकी तोता हाम्रो
भन्दै राखी ममता राम्रो ।
शिशुहरु खेल्दा उस आँगनमा
झुल्दै गद्गद हुन्थेँ मनमा ॥
(३१)
पल्लव जसतो औँला शिशुले
उस पिँजरामा हाल्दा खुसिले ।
बुढिया नचला, टोक्ला भन्थिन्
नजर दयालू मउपर दिन्थिन् ॥