This page has not been proofread
(२०)
उसको जन्मोत्सवको वेला
म परेँ मरणोत्सवको फेला ।
कस्तो अन्धो मानुष-जाति ?
कस्तो निर्दय पत्थर छाती ??
(२१)
पहिले पिँजरादेखि तानी
फगत पिलाई अलिकति पानी ।
हुर्र मलाई पर मिल्कायो
लडेँ जमिनमा मूर्छा आयो ॥
(२२)
थुनिँदा मेरै कर्म थियो रे
छुट्दा उसले धर्म लियो रे ।
ग्रहको बाधा सकल टर्यो रे
जन्मोत्सवमा शान्ति गर्यो रे ॥
(२३)
स्वार्थ-सिद्धि नै पौरुष ठान्दा
पर पीडाको पाप नजान्दा ।
मानिसले सब सृष्टि बिगार्यो
पृथ्वीतलमा नरक उतार्यो ॥
