This page has not been proofread
(४)
पोतेर पूर्वी नभको किनारा
सिन्दूरझैँ सुन्दर कान्ति-धारा ।
बिस्तार चारैतिर बढ्न थाल्यो
हिमाललाई पहिल्यै अँगाल्यो ॥
(५)
त्यो चाल पायो कुखुरा करायो
आकाशको नीरवता हरायो ।
संसारले जागृति-रङ्ग पायो
सर्वत्र अर्कै सुषमा उदायो ॥
(६)
त्यै कान्ति रातो पछिबाट सुस्त
बन्दै सुनौलो धरणी समस्त ।
कुनाकुनासम्म रँगाउँदै गो
आनन्दको स्रोत बगाउँदै गो ॥
(७)
प्रसन्नतासाथ चराचुरुङ्गी
सिकेर नानाथरि भावभङ्गी ।
उही उषाको मधुर प्रभाती
जगाउँदै छन् सब भाँतिभाँति ॥
