Page:Bhanubhaktako ramayan.pdf/203

बक्बात् गर्याँ प्रभु हजुर् सित रिस् न मानी ।
रक्षा हवस् प्रभु अनुग्रहपात्र जानी ॥
चिन्मात्र अद्वितिय नित्य हजूरलाई ।
भज्छू निरन्तर टहल् गरि हर्ष पाई ॥६६॥

बाली सुग्रिव इन्द्रसूर्य्यसुत हुन् भन्न्या सुन्याको त छू ।
कस्ता रित् सित जन्म भो इ दुइको विस्तार् समेत् खोज्दछू ॥
विस्तार् सुन्न म पाउँ सब् भनि हुकुम् राम्को भयेथ्यो जसै ।
विस्तार् खूसि भई अगस्ति ऋषिले बिन्ती गर्या सब् तसै ॥६७॥

ब्रह्मा चार् सय कोसको गरि सभा सूमेरु माथी थिया ।
ईश्वर्लाइ रिझाउना कन तहाँ खुप् योगमा मन् दिया ॥
योग्मा चित्त बढ्यो र भक्ति रसले आँसू खसाया जसै ।
आँसूको तहिं वीर वानर बन्यो आश्चर्य मान्या तसै ॥६८॥

ब्रह्माका मनमा दया पनि उठ्यो बोल्या वचन्ले पनी ।
मेरा नित्य नजीकमा रह यहाँ कल्याण होला भनी ॥
ब्रह्माका इ वचन् सुनेर खुसि भै वाहीं नजिक्मा रह्यो ।
फल् फुल् खायर तेहि पर्वत विषे त्यो नित्य डुल्दो भयो ॥६९॥

लाग्यो पानि पियास् र कूप नजिकै देख्यो र पौंच्यो तहाँ ।
आफ्ना छाइ विषे नजर् परि गयो त्यो कूप हेर्दा महाँ ॥
आर्कै विर् सरि मानि तेहि कुपमा कूदी पसेथ्यो जसै ।
अर्को कोइ न देखि फेरि झटपट् उफ्रेर निस्क्यो तसै ॥७०॥

निस्क्यो बाहिर कूप देखि त असल् स्त्रीको स्वरुप् पो बनी ।
लाग्यो खेद् मनमा कसो गरि भयाँ स्त्रीको स्वरुप्को भनी ॥
देख्या इन्द्रजिले र तेहि बिचमा तिन्मा बहुत् मन् भयो ।
पक्र्या इन्द्रजिले र वीर्य त गिरी सब् बाल देश्मा गयो ॥७१॥