Page:Bhanubhaktako ramayan.pdf/111

इक्ष्वाकूका कुलैमा अति बलि दशरथ् विर् महाराज् रह्याछन् ।
तिन्का तिन् रानिमद्धे गुणिगुणि अति विर् चार छोरा भयाछन् ॥
जेठा राम्जी ति चार्मा उहिं पछि त भरत्जी र लक्ष्मण् इ तीनै ।
भन्दा शत्रुघ्न कान्छा सकल गुणमहाँ कम्ति छैनन् इ कूनै ॥५४॥

जेठा राम पिताजिका हुकुमले सब् राज्य छोडी दिई ।
वन्मा बस्न चल्या बहुत् खुसि भई सीता र लक्ष्मण् लिई ॥
एक् दिन् पञ्चवटी गया प्रभु तहीं डेरा प्रभूको पर्यो ।
रावण्ले अति छल् गरी कन तहाँ सीताजिलाई हर्यो ॥५५॥

राम् लक्ष्मण् नहुँदा सिता पनि तहाँ चोरी जसै ता हर्यो ।
चोरी आज सिता हर्यो भनि बहुत् खेद् रामलाई पर्यो ॥
जान्थ्या खोजि सिताजिलाइ वनमा फेला जटायू पर्या ।
तिन् माथी करुणा भयो प्रभुजिको ताहीं जटायू तर्या ॥५६॥

भेट् सुग्रिव् सित भो पछी प्रभुजिको लाया मित्यारी पनी ।
बाली मारि रजाञि बक्सनु भयो मित् हुन् इ मेरा भनी ॥
विर् विर् वानर छानि सुग्रिवजिले सीताजि खोज्नै भनी ।
हूकुम् बक्सनु भो र विर्हरु गया सीताजि खोज्नै पनी ॥५७॥

तिन्मा एक् विर ता म हूँ म त यहीं आयाँ समुद्रै तरी ।
सम्पाती सित भेट् हुँदा खबर भै उन्का वचन्ले गरी ॥
लङ्का दाखिल भै गयाँ छिन महाँ राम्का प्रताप्ले गरी ।
फुत्क्याँ लङ्किनी देखि निर्भय भई अश्शोक वन्मा परी ॥५८॥

देख्याँ सुन्दर वाटिका वरिपरी रुख् बेस् लताले गरी ।
बेह्र्याका चहुँ ओर रत्न सरिका फल् फुल् फल्याको भरी ॥
देख्याँ आज सिताजिलाइ र यहाँ आनन्द पायाँ भनी ।
येती बिन्ति गरेर चुप् भइ रह्या ताहाँ हनूमान् पनी ॥५९॥