This page has not been proofread
यति भनी शिशु
नखरे मृदुलाधरा । ताम मुस्किदिइन् बरी ॥ परी-
कन गरी दिनकी महिमासरि ॥ सुमनका मनमा मृदु शब्द ती ।
श्रवणसिक्त
प्रसन्नमना
मधुपकोले मधु
नृप॥
चढे अघि ।
क नजरले सुतकुजहे,
शिकारमा ॥
र)
सकल चञ्चलता चकिता गने । लसिता असिता लता ॥ अब विचित्र बने छविचित्र ती ।
पुरा पुरुषको
तिते जलन रस
पवनले गति कल्चल
अलीकति ॥ 10] बिसिँदा ॥
(६३)
जन प्रतिष्ठित को ? कुन यो युवा? विपुल
नर कि किन्नर ? देव कि मार वा॥
भाल समुज्वल चेहरा । मधुर यौवन यो वनमा हरा
?
पकन यतातिर यतातिर आआउँछ त्यो युवा? रहन के, वसनोज्ज्वल यो घर ?
मनमनै
नभनीकन
चिन्तना-
सहित ती वन कोमल
सरि तिनी मधुबैँस “शकुन्तला ।
कल्पना-
चकित
छन् कृतझङ्कृतकुन्तला ॥
भ्रमर
कुन्तलबाट
शकुन्तला-
पुरुषको
रसकौ
मनमोहन ॥
(६५) 'अलि' हट्यो अलि दुष्ट त्यहाँ छली ।
कन
दिईकन
फुर्सद, हेर्न त्यो (६६)
१२९
