This page has not been proofread
७०
मुस्कीलले घुमेका छन् कोल काईंकुईं गरी।
प्रारब्धको घचेटामा बिचरा जज्जनैसरी।।
७१
प्रारब्धयन्त्र झैं कोल, उखू विषय कर्कश।
कष्टसाथ चलायेर झिक्नुपर्छ सफा रस।।
७२
समाती कोलको कात्री कष्टसाथ कठैबरी
रसलोभी घुमेका छन् लाखचौरासीमा सरी।।
७३
कोल हर्दम् घचेटिन्छन् अँचेटिन्छन् उखू सब।
अन्तरैमा परी जान्छ सोझाको गुणगौरव।।
७४
धूलोपिठो भए सारा उखू त्यो कोलमा परी।
कालका मुखमा मानू सृष्टिको महिमासरी।।
७५
हेमन्तकान्ति कालिन्दी, वासन्तीकान्ति जाह्नवी।
प्रयागतुल्य दोरङ्गा माझको शिशिरच्छवि।।
७६
वसन्त नगिचै आयो खुले केही दशै दिशा।
अरुणोदयबेलामा किन हुन्थ्यो महानिशा?।।
७७
घटदै घटदै आयो छटा हेमन्तको सब।
सङ्गमाफिकको रङ्ग सबैको हुन्छ वास्तव।।
७८
उता हेमन्तको रङ्ग, यता रङ्ग वसन्तको।
अहो शिशिरको तेसै पाउने अब अन्त को?।।
