गुलाब छन् लाल सुकोमला$धरा । बोलूँ कि बोलूँ कि समान अप्सरा ॥
सुचारु रेखा तहदार
चारुता ।
फुकेर छाती
मृदुपात भर्दछन् ॥
हवा छिपेका जब गृष्य चोर्दछन् ।
(९)
'शराव झैं लाल सुडोल बैंसका ।
कपोलमा षड्पद भझुम्न भर्दछन् ॥
मौका ढुकी चुम्बन चारु गर्दछन् । जहाँ फुली
कोमलता
मनोहर ॥
छुवाइमा स्वर्ग सरर भर्दछन् ।
लाली र लज्जा रस स्वास छर्दछन् ॥
सुवास मुस्की सुकुमार सार छ।
प्रफुल्लता बैंस लिँदो मुहार छ॥ तथापि राम्रा रमणी कपोलमा । सुचारु लाली अझ दिव्य सार छ॥ (१०)
हवा भजी पड्ख फिँजी ढलक्क ती ।
गरेर भूँ भूँ भमरा भुली कति॥ चुसेर त्यो यौवनको सुधारस । बनीरहेछन् तरुमा मदा$$लस ॥ तथापि कालो छ टलक्क टल्किने । कपाल त्यो रेशम 'झैं सुधारस ॥ बनेर कालो रँग जन्मिएसरि । सलक्क केस्रो लहराउँदो झरी ॥ फो
कुरङ्ग हुन्छन् वनमा रमाइला ।
अनङ्गका पुष्पित कुन्जमा हरा ॥ फुलेर झुल्छन् लहरा जहाँ सुनी । बुट्टा बनी निर्झफरका नयाँ कुरा ॥
११५
