टलक्क
कडा र
टल्केर हराशिरा
घरी ।
पछाडि खेरा कलिकाम्खुवा
भरी॥
ठाडा जुन पात ।: बढाउँछन् कोमल शुपभ्र माधुरी ॥ सुवासका पत्र सफेद घाम झैं।
किवर्दुजिगि षड्रपद कोषमा धरी ॥ त्यो मकरन्द॒ माधुरी ।
घहयुप्त गट्टासँग जो दमासरि ॥
छुँदा पहि बक छ
थियो
घाउ
लाग्छ जो ।
उप्सीकन कुरा भ्रता भरी ॥
बोटसमान
फुकाउँदो कुड्मल
सुरेख भै प्रेम लिएर
।
वक्ष कोमल ॥
उँचाइमा
षोडशवर्ष
सफा
हँसीला
फेलिँदो।
माधुरी ॥
बराबरी कोकिल शव्द सुन्दर । तथापि [उनमा स्तन पद्म-कोपिला ॥ कपोलका बर 0041 । ठिटी त्यहाँ छन् अझ
तुहिनाभ्र अङ्गका ॥
हेर सुन्दरी ।
(७)
फुलेर जाई छ
सुवर्ण-सुन्दरी ।
जडाउ सुवर्ण काटीकन
हँसिला फुका गरी ॥ वास दीकन ।
झिना-मुना-मञ्जुल केशले भरी ॥ गरी सुनौला क्यु डाँठमा । मिलिन्द डाकेर सिँगार सुन्दरी ॥
छ बैंसवाली नरलोककी परी-
तथापि बैंसे कमनीय बोट छन् ॥
फुलाउने
षोडशवर्ष हरी
हवा भरी बास
|
फिँजाउँदा ॥
उ मात गर्ने हँसिला सुवर्ण छन् । मुनामुना केश सुहाउँदा (८)
११४
परी ॥
