Page:Prometheus.pdf/86

भएसमान, फंका, तुषार, जरीसँग नित
संघर्षमा सीमित ! अति सुसंगठित
दयामय गात्र भईकन निर्मर, निर्करदार,
आइचघ दलप्रसूनमय उपकारी भाबहरूले,
गरलरंग थिए, मानो थिए जगबेदनाले
दष्ट ती अडग तपस्वी, तारानिकट अंग ।

(२६)
दूर, दूर तिनको दक्षिण पश्चिममा वरुण,
नेप्चून अभिघेय महान्‌ जलदेव, पारावार-
साम्राज्य, प्रबल प्रतापी, वीचिदो विशाल
स्थलसीमित थिए गर्जदा लौह चट्रानमा
सफेत, बारबारको वेला गड्डगड शब्द
उर्ली एक उग्र चोटमा फर्कन्थ्यो छचात्तब्यात्न
हार्‌ और छरवर छरवर पराजित जलसैन्य !
युग, युग यसरी स्थलमा जलले गरी
सामयिक आक्रमण, सुस्त, सुस्त अथक
समरका विजयी यव, यव जमीनमा ती
विशाल मत्स्य, कच्छप, जलजन्तु प्रजाका
प्रतिपालक थिए । कहिले होल्सियन-प्रशान्त !
कहिले तृफानमा राजसी महाप्रकोपका
झुन्ध, क्षुन्ध ! वीनि-निक्षिप्त ।

(२७)
तर तिनको जोर
चल्दैनथ्यो ती ककेसस पर्वत-श्रेणीको
लौह प्रस्तर-संगठन विदद्ध, बहु युग
ती सागरपमेत थिए समीरण सुस्केरा--
संयुक्त, विषादमय ! बिफलता झैँ विस्तृत,
उनका महाहृदयमा समेत थिए
असुन्दर कटकमय जलजन्तु, चिन्तासरि,
ञ्याउहरूका जेलमेल, मारहरूका साङ !

(२८)
प्रमियसले हेरै तब सागर सदृश गगन
व्योमराज ती, क्र्तु त्रत्‌ सुवर्ण घन परिधान,
उग्र प्रतापी, दिनकर किरणी, हुन्थे
प्रतिदिन अश्रुपूर्णलोचन अन्धकारमा
मानो एक रहस्यमय विफलता विचित्र
डस्थी अन्तर-हृदय ती व्योमराजको पनि ।