Page:Prometheus.pdf/87

नित्य-प्रकाश थिएन, तिनको पनि महाउर
कीलित थिए गिरि शिखरले मेदिनीमा
ती संसारोपरि सर्वोच्च अन्तरिक्ष सिंहासन ।

(२९)
तर बेदना, अन्तर-वेदना, अमरकी आँतकी,
नित्य ज्वलिता, मृक देदना, नि्यंत्रिता,
सृष्टिसाम्‌ एकलासमा लागी बोल्न
आत्माका ध्वनिहरू, चिर भांडारित उरमा
जल थल, वन गिरि, व्योम-वेधी, वेधी ।

(३०)
"ए नीलिम आकाश । सदा मृत्युत्रासले त्रस्त,
ए नीलो भयको रंग । ए अतट गंभीर ।
नित्य-सीमित वज्रजतटहरूले चारोंओर,
ए अस्थिर नित्यभ्रान्त मरुटेवता !
गन्धवाहहरू सदा विलौनादार, वेदना,
असह्य वेदना, अनत्च्चारिता, अनिर्दचनीया,
अतिवेदना मेरी, मेरी, मेरी चिरसंँगिती !
म पूर्णताको अथक पुजारीको, म सुन्दरताको
एक उपासककी चिर, चिर संगिनी, संगिनी !

(३१)
बज्जवेधित ब्रणयुत ए पर्वतराज,
युग युग फक, हत, जलले शिल्पित ।
ए इतिहास पुरातन पर्वतहरूका सुज ।
चिर वेदनाका, मानव भूल, देवकापका
युग, युग खडा साक्षीहो ! मूक सदा,
केवल जलदघोषमा प्रत्युन्नादित
तिम्रो अन्तरदाह बोल्दछ पावसमा ।
भन, के यस्तो अतन्त वेदना, अनन्त,
तिमीहरूले देख्यौ युराका प्रगतिमा
'शतसहस्र ? बोल ए सतत रुदित नग हो !
पारावार भजेका विलौना-जलका शिर !

(३२)
ए दिनकर, वसन्त त्रतुका रुधिर-लोचन !
प्रतिदिन, प्रतिदिन तिमिर-संघर्षशील युवा,
प्रतिदिवस निपातित विधिले महोदधिमा,
ए, परिक्रमा गर्ने दु:खमयी पृ॒थिवीको,
अथक युवा, अहिले क्षितिजमा विराजमान
सिन्द्ुरी पश्चिमी वेला, अनन्त युगका