Jump to content

Page:Shakuntala.pdf/302: Difference between revisions

From Nepali Proofreaders
Not proofread: Created page with "<noinclude>{{start center block}}</noinclude> <poem> </poem> <noinclude>{{end center block}}</noinclude>"
 
No edit summary
Page body (to be transcluded):Page body (to be transcluded):
Line 1: Line 1:
<noinclude>{{start center block}}</noinclude>
<noinclude>{{start center block}}</noinclude>
<poem>
<poem>
पन्छीहरू सखि बनेर 'शाकन्तला' जो ।
::जाहेर नै छ प्रभुमा अन सम्फझिपाउैँ ॥
के बिन्ति फेरि प्रभुमा म झिँझो चढाउ ।"
{{pcn|(१५५)}}


सुन्दा यस्ता वचन क्रषिका शिष्यका, क फेरि ।
::निर्सी जाँदा विषय अघिको छक्क भै टक्क हेरी ॥
"यो के ठूलो छल सब मिली गर्दछन्‌ रै मलाई ।"
::भन्दै क्रोधी वचन नबुझी भन्दछन्‌ च्याँठ आई ॥
{{pcn|(१५६)}}
"बिक्री गर्ने मन यदि भए आज जाउ बजार ।
::यस्तो झूटो विषय ठगले किन्न यौ के अपार ॥
कस्ता उल्का समय निनुका नात गर्छौ विचित्र ।
::झूटो सारा छल अब बुझ क्या अनौठा चरित्र ॥
{{pcn|(१५७)}}
आफ्नो कोखो अन गर खुला गर्भिणी सुन्दरी छौ ।
::मेरी ह्वैनौ मकन सब यो याद राम्रो छ जान ॥
भेटै हाम्रो तिभुवनभरी हेर ! काही भएन ।
::को हौ को हौ अविदितमुखी सम्झना नै रहेन ॥
{{pcn|(१५८)}}
मैले तिम्रो न त श्रवणले नामसम्मन्‌ सुनेथें ।
::भेटी काहीं न तिभुवनमा एक नातै भनेथे ॥
झूटो बट्टा विमल यशमा दाग्न आयौ तिमी के ?
::को भन्ठान्यौ मकन जसले दृन्द्र तुच्छै गनेथें ॥
{{pcn|(१५९)}}
आमै ! छोरीकन लगत यीह्वैनयो गर्भ मेरो ।
::झटो वार्ता नगर अन लौ काट्दछौ राज्य-फेरो ?
कस्तो हौला स्मृति पुरुषको गर्भिणी जो नचिन्ला ।
::जाउ जाक शहरतिर यी सुन्दरी एक किन्ला ॥
{{pcn|(१६०)}}
</poem>
</poem>
<noinclude>{{end center block}}</noinclude>
<noinclude>{{end center block}}</noinclude>

Revision as of 01:54, 22 May 2025

This page has not been proofread

पन्छीहरू सखि बनेर 'शाकन्तला' जो ।
जाहेर नै छ प्रभुमा अन सम्फझिपाउैँ ॥
के बिन्ति फेरि प्रभुमा म झिँझो चढाउ ।"
(१५५)

सुन्दा यस्ता वचन क्रषिका शिष्यका, क फेरि ।
निर्सी जाँदा विषय अघिको छक्क भै टक्क हेरी ॥
"यो के ठूलो छल सब मिली गर्दछन्‌ रै मलाई ।"
भन्दै क्रोधी वचन नबुझी भन्दछन्‌ च्याँठ आई ॥
(१५६)

"बिक्री गर्ने मन यदि भए आज जाउ बजार ।
यस्तो झूटो विषय ठगले किन्न यौ के अपार ॥
कस्ता उल्का समय निनुका नात गर्छौ विचित्र ।
झूटो सारा छल अब बुझ क्या अनौठा चरित्र ॥
(१५७)

आफ्नो कोखो अन गर खुला गर्भिणी सुन्दरी छौ ।
मेरी ह्वैनौ मकन सब यो याद राम्रो छ जान ॥
भेटै हाम्रो तिभुवनभरी हेर ! काही भएन ।
को हौ को हौ अविदितमुखी सम्झना नै रहेन ॥
(१५८)

मैले तिम्रो न त श्रवणले नामसम्मन्‌ सुनेथें ।
भेटी काहीं न तिभुवनमा एक नातै भनेथे ॥
झूटो बट्टा विमल यशमा दाग्न आयौ तिमी के ?
को भन्ठान्यौ मकन जसले दृन्द्र तुच्छै गनेथें ॥
(१५९)

आमै ! छोरीकन लगत यीह्वैनयो गर्भ मेरो ।
झटो वार्ता नगर अन लौ काट्दछौ राज्य-फेरो ?
कस्तो हौला स्मृति पुरुषको गर्भिणी जो नचिन्ला ।
जाउ जाक शहरतिर यी सुन्दरी एक किन्ला ॥
(१६०)