Page:Ritubichar.pdf/74: Difference between revisions
No edit summary |
No edit summary |
||
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 2: | Line 2: | ||
<poem> | <poem> | ||
{{pcn|७०}} | {{pcn|७०}} | ||
मुस्कीलले घुमेका छन् कोल काईंकुईं | मुस्कीलले घुमेका छन् कोल काईंकुईं गरी । | ||
प्रारब्धको घचेटामा बिचरा | प्रारब्धको घचेटामा बिचरा जज्जनैसरी ॥ | ||
{{pcn|७१}} | {{pcn|७१}} | ||
प्रारब्धयन्त्र झैं कोल, उखू विषय | प्रारब्धयन्त्र झैं कोल, उखू विषय कर्कश । | ||
कष्टसाथ चलायेर झिक्नुपर्छ सफा | कष्टसाथ चलायेर झिक्नुपर्छ सफा रस ॥ | ||
{{pcn|७२}} | {{pcn|७२}} | ||
समाती कोलको कात्री कष्टसाथ कठैबरी | समाती कोलको कात्री कष्टसाथ कठैबरी ! | ||
रसलोभी घुमेका छन् लाखचौरासीमा | रसलोभी घुमेका छन् लाखचौरासीमा सरी ॥ | ||
{{pcn|७३}} | {{pcn|७३}} | ||
कोल हर्दम् घचेटिन्छन् अँचेटिन्छन् उखू | कोल हर्दम् घचेटिन्छन् अँचेटिन्छन् उखू सब । | ||
अन्तरैमा परी जान्छ सोझाको | अन्तरैमा परी जान्छ सोझाको गुणगौरव ॥ | ||
{{pcn|७४}} | {{pcn|७४}} | ||
धूलोपिठो भए सारा उखू त्यो कोलमा | धूलोपिठो भए सारा उखू त्यो कोलमा परी । | ||
कालका मुखमा मानू सृष्टिको | कालका मुखमा मानू सृष्टिको महिमासरी ॥ | ||
{{pcn|७५}} | {{pcn|७५}} | ||
हेमन्तकान्ति कालिन्दी, वासन्तीकान्ति | हेमन्तकान्ति कालिन्दी, वासन्तीकान्ति जाह्नवी । | ||
प्रयागतुल्य दोरङ्गा माझको | प्रयागतुल्य दोरङ्गा माझको शिशिरच्छवि ॥ | ||
{{pcn|७६}} | {{pcn|७६}} | ||
वसन्त नगिचै आयो खुले केही दशै | वसन्त नगिचै आयो खुले केही दशै दिशा । | ||
अरुणोदयबेलामा किन हुन्थ्यो महानिशा? | अरुणोदयबेलामा किन हुन्थ्यो महानिशा ? | ||
{{pcn|७७}} | {{pcn|७७}} | ||
घटदै घटदै आयो छटा हेमन्तको | घटदै घटदै आयो छटा हेमन्तको सब । | ||
सङ्गमाफिकको रङ्ग सबैको हुन्छ | सङ्गमाफिकको रङ्ग सबैको हुन्छ वास्तव ॥ | ||
{{pcn|७८}} | {{pcn|७८}} | ||
उता हेमन्तको रङ्ग, यता रङ्ग | उता हेमन्तको रङ्ग, यता रङ्ग वसन्तको । | ||
अहो शिशिरको तेसै पाउने अब अन्त को? | अहो शिशिरको तेसै पाउने अब अन्त को ? | ||
</poem> | </poem> | ||
<noinclude>{{end center block}}</noinclude> | <noinclude>{{end center block}}</noinclude> | ||
Revision as of 18:54, 5 May 2025
This page has not been proofread
७०
मुस्कीलले घुमेका छन् कोल काईंकुईं गरी ।
प्रारब्धको घचेटामा बिचरा जज्जनैसरी ॥
७१
प्रारब्धयन्त्र झैं कोल, उखू विषय कर्कश ।
कष्टसाथ चलायेर झिक्नुपर्छ सफा रस ॥
७२
समाती कोलको कात्री कष्टसाथ कठैबरी !
रसलोभी घुमेका छन् लाखचौरासीमा सरी ॥
७३
कोल हर्दम् घचेटिन्छन् अँचेटिन्छन् उखू सब ।
अन्तरैमा परी जान्छ सोझाको गुणगौरव ॥
७४
धूलोपिठो भए सारा उखू त्यो कोलमा परी ।
कालका मुखमा मानू सृष्टिको महिमासरी ॥
७५
हेमन्तकान्ति कालिन्दी, वासन्तीकान्ति जाह्नवी ।
प्रयागतुल्य दोरङ्गा माझको शिशिरच्छवि ॥
७६
वसन्त नगिचै आयो खुले केही दशै दिशा ।
अरुणोदयबेलामा किन हुन्थ्यो महानिशा ?
७७
घटदै घटदै आयो छटा हेमन्तको सब ।
सङ्गमाफिकको रङ्ग सबैको हुन्छ वास्तव ॥
७८
उता हेमन्तको रङ्ग, यता रङ्ग वसन्तको ।
अहो शिशिरको तेसै पाउने अब अन्त को ?