Page:Ek chihan.pdf/117: Difference between revisions
→Not proofread: Created page with ""हाम्रो घरमा कसैले पनि आजसम्म सिनेमा हेर्न पाएको छैन ।" अलि अफसोसको भावमा शिवनारानले भने । "बा ! यसपालि धान काटेपछि हामीले सधैं दुई छाक भात खान पाउने छौं ? मलाई त कोदो, गहुँ, मकैको रोटी,..." |
No edit summary |
||
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
"हाम्रो घरमा कसैले पनि आजसम्म सिनेमा हेर्न पाएको छैन ।" अलि अफसोसको भावमा शिवनारानले भने । | "हाम्रो घरमा कसैले पनि आजसम्म सिनेमा हेर्न पाएको छैन ।" अलि | ||
अफसोसको भावमा शिवनारानले भने । | |||
"बा ! यसपालि धान काटेपछि हामीले सधैं दुई छाक भात खान पाउने छौं ? मलाई त कोदो, गहुँ, मकैको रोटी, उसिनेको आलु त खान मनै लागेन बा ! दाल तर्कारी हालेर सुरुसुरु भात मात्तै खान मन लागिरहेछ !" | "बा ! यसपालि धान काटेपछि हामीले सधैं दुई छाक भात खान पाउने | ||
छौं ? मलाई त कोदो, गहुँ, मकैको रोटी, उसिनेको आलु त खान मनै लागेन | |||
बा ! दाल तर्कारी हालेर सुरुसुरु भात मात्तै खान मन लागिरहेछ !" छोरा | |||
चाहिँले भन्यो । | |||
"लौ, लौ, तिमीलाई म भात ख्वाउँछु, त्यसैले त घाँस उखेल्ने काम गर भनेको !" सुस्केरा हाल्दै शिवनारानले भने । | "लौ, लौ, तिमीलाई म भात ख्वाउँछु, त्यसैले त घाँस उखेल्ने काम गर | ||
भनेको !" सुस्केरा हाल्दै शिवनारानले भने । | |||
"म पनि सधैं भात खान्छु बा ! ई मैले पनि त घाँसै उखेलिरहेकी छु ।" छोरीले भनी । | "म पनि सधैं भात खान्छु बा ! ई मैले पनि त घाँसै उखेलिरहेकी | ||
छु ।" छोरीले भनी । | |||
"लौ, लौ, तिमीलाई पनि भातै ख्वाउँछु ।" गहका आँसु पुछ्तै हाकुमायाले भनिन् । | "लौ, लौ, तिमीलाई पनि भातै ख्वाउँछु ।" गहका आँसु पुछ्तै हाकुमायाले | ||
भनिन् । | |||
"तपाईंहरू पनि भातै खानोस् ।" छोरीले फेरि भनी । | "तपाईंहरू पनि भातै खानोस् ।" छोरीले फेरि भनी । | ||
घाँस उखेल्ने काम रोकी कम्मरमा हात अड्याई उभिएर सुस्केराउँदै शिवनारानले एक चोटि आफ्ना छोराछोरीहरूको मुख हेरे । पानी परिरहेको थियो, उनीहरू पनि काम गरिरहेका थिए । बढ्ता तोडमा पानी परेको बेला छाप्रोमा गई ओत लाग्थे र पानी कम हुनासाथै फेरि खेतमा काम गर्न जुट्थे । | घाँस उखेल्ने काम रोकी कम्मरमा हात अड्याई उभिएर सुस्केराउँदै | ||
शिवनारानले एक चोटि आफ्ना छोराछोरीहरूको मुख हेरे । पानी परिरहेको | |||
थियो, उनीहरू पनि काम गरिरहेका थिए । बढ्ता तोडमा पानी परेको बेला | |||
छाप्रोमा गई ओत लाग्थे र पानी कम हुनासाथै फेरि खेतमा काम गर्न जुट्थे । | |||
{{nop}} | |||
Revision as of 22:04, 20 April 2025
"हाम्रो घरमा कसैले पनि आजसम्म सिनेमा हेर्न पाएको छैन ।" अलि अफसोसको भावमा शिवनारानले भने ।
"बा ! यसपालि धान काटेपछि हामीले सधैं दुई छाक भात खान पाउने छौं ? मलाई त कोदो, गहुँ, मकैको रोटी, उसिनेको आलु त खान मनै लागेन बा ! दाल तर्कारी हालेर सुरुसुरु भात मात्तै खान मन लागिरहेछ !" छोरा चाहिँले भन्यो ।
"लौ, लौ, तिमीलाई म भात ख्वाउँछु, त्यसैले त घाँस उखेल्ने काम गर भनेको !" सुस्केरा हाल्दै शिवनारानले भने ।
"म पनि सधैं भात खान्छु बा ! ई मैले पनि त घाँसै उखेलिरहेकी छु ।" छोरीले भनी ।
"लौ, लौ, तिमीलाई पनि भातै ख्वाउँछु ।" गहका आँसु पुछ्तै हाकुमायाले भनिन् ।
"तपाईंहरू पनि भातै खानोस् ।" छोरीले फेरि भनी ।
घाँस उखेल्ने काम रोकी कम्मरमा हात अड्याई उभिएर सुस्केराउँदै शिवनारानले एक चोटि आफ्ना छोराछोरीहरूको मुख हेरे । पानी परिरहेको थियो, उनीहरू पनि काम गरिरहेका थिए । बढ्ता तोडमा पानी परेको बेला छाप्रोमा गई ओत लाग्थे र पानी कम हुनासाथै फेरि खेतमा काम गर्न जुट्थे ।