Page:Laxmi nibandhasangraha.pdf/201: Difference between revisions
→Not proofread: Created page with "जुँघा ७ म के लेखूँ के लेखूँ जस्तो भएर विचारशूत्य क्षणमा घोरिइरहेको वेलामा आदती तबरले मेरा बायाँ हातका बूढी र चोर औंला माथिल्लो ओठका ती मर्दमर्यादास्वरूप रोमागुच्छ तह लाउने काममा..." |
No edit summary |
||
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
जुँघा | {{x-larger|'''जुँघा'''}} | ||
म के लेखूँ के लेखूँ जस्तो भएर विचारशूत्य क्षणमा घोरिइरहेको | म के लेखूँ के लेखूँ जस्तो भएर विचारशूत्य क्षणमा घोरिइरहेको | ||
वेलामा आदती तबरले मेरा बायाँ हातका बूढी र चोर औंला माथिल्लो | वेलामा आदती तबरले मेरा बायाँ हातका बूढी र चोर औंला माथिल्लो | ||
ओठकाती मर्दमर्यादास्वरूप रोमागुच्छ तह लाउने काममा पुगेछन्, | |||
मर्दमर्यादास्वरूप रोमागुच्छ तह लाउने काममा पुगेछन्, | |||
जसलाई 'जुँघा मुसार्नु' भन्दछन् । मैले के भावले जुँघामा ताउ लाउन | जसलाई 'जुँघा मुसार्नु' भन्दछन् । मैले के भावले जुँघामा ताउ लाउन | ||
लागेँ म भन्न सक्तिनँ, न त म मनोवैज्ञानिक छु । तर जब मगज रित्तो | लागेँ म भन्न सक्तिनँ, न त म मनोवैज्ञानिक छु । तर जब मगज रित्तो | ||
भएर आत्मबल र आत्मतेजको कमीमा मर्दको आत्मा सचेत भएर | भएर आत्मबल र आत्मतेजको कमीमा मर्दको आत्मा सचेत भएर | ||
आउँछ; तब आफूलाई आश्वासन दिने एक मर्दाना तवर शायद यो रहेछ | आउँछ; तब आफूलाई आश्वासन दिने एक मर्दाना तवर शायद यो रहेछ | ||
कि जुँघालाई सम्याउनु ! | कि जुँघालाई सम्याउनु ! | ||
यो कागज-कलम, मसीका क्षेत्रमा पनि लडाइँ छ, यहाँ पनि | यो कागज-कलम, मसीका क्षेत्रमा पनि लडाइँ छ, यहाँ पनि | ||
वीरताको आवश्यकता छ । मलाई संसारका मगजसँग लडेर जितेर | वीरताको आवश्यकता छ । मलाई संसारका मगजसँग लडेर जितेर | ||
रोटी र नाम दुवै कमाउनुपर्दछ । मैले लेखेका कुरामा छिः छि; गरिदेलान् | रोटी र नाम दुवै कमाउनुपर्दछ । मैले लेखेका कुरामा छिः छि; गरिदेलान् | ||
भन्ने त्रास हरहमेशा भित्र छिपेर सावधानी दिइरहेछ । यो जोडतोडको | भन्ने त्रास हरहमेशा भित्र छिपेर सावधानी दिइरहेछ । यो जोडतोडको | ||
दुनियाँमा म पछि पर्न चाहन्नँ । प्रख्याति र आत्मप्रदर्शनको मीठो ऐँडीले | दुनियाँमा म पछि पर्न चाहन्नँ । प्रख्याति र आत्मप्रदर्शनको मीठो ऐँडीले | ||
मर्दको पयर संसारमा अघि बढाइरहेछ । मेरो मगज अहिले रित्तो छ, | मर्दको पयर संसारमा अघि बढाइरहेछ । मेरो मगज अहिले रित्तो छ, | ||
मिही भावनाहरू शून्य छन्, कविताको गन्ध पनि हृदयमा छैन । अहिले | मिही भावनाहरू शून्य छन्, कविताको गन्ध पनि हृदयमा छैन । अहिले | ||
म यो बोधो चिच्याहटमा छु, जो थाकेकी प्रकृतिले आराम खोज्दा | म यो बोधो चिच्याहटमा छु, जो थाकेकी प्रकृतिले आराम खोज्दा | ||
मगजको कारखानालाई शून्यजस्तो बनाएर बीच-बीचमा पैदा गर्दछिन् | मगजको कारखानालाई शून्यजस्तो बनाएर बीच-बीचमा पैदा गर्दछिन् | ||
कति कपाल कन्याएँ, तर व्यर्थ भयो, मगजका जादूगरी गिर्खाहरू कुनै | कति कपाल कन्याएँ, तर व्यर्थ भयो, मगजका जादूगरी गिर्खाहरू कुनै | ||
विषयमा झल्कँदै, रुनफुनाउँदै जाग्रत हुन सकेनन् । मउपर एक उराठ | विषयमा झल्कँदै, रुनफुनाउँदै जाग्रत हुन सकेनन् । मउपर एक उराठ | ||
बदली लागेजस्तो भयो, जसमा बिजुली छैन । तब पुरुषले आफ्नो | बदली लागेजस्तो भयो, जसमा बिजुली छैन । तब पुरुषले आफ्नो | ||
पुरुषार्थको चिह्न नपाउँदा आफ्नो तेज र तागतको कमीमा सचेत भएर | पुरुषार्थको चिह्न नपाउँदा आफ्नो तेज र तागतको कमीमा सचेत भएर | ||
आउँदा अर्को चीज के सम्भियोस् बरा !- ओठमाथिको जुँघासिवाय ? | आउँदा अर्को चीज के सम्भियोस् बरा !- ओठमाथिको जुँघासिवाय ? | ||
तपाईंले याद गर्नुभएको होला- जब पूर्णवयस्क युवकलाई कसैले | तपाईंले याद गर्नुभएको होला- जब पूर्णवयस्क युवकलाई कसैले | ||
नामर्दको शब्दले गाली गर्दछ, तब अरू आड नपाएर आफ्ना औंलाद्वारा | नामर्दको शब्दले गाली गर्दछ, तब अरू आड नपाएर आफ्ना औंलाद्वारा | ||
Revision as of 21:25, 16 February 2025
जुँघा
म के लेखूँ के लेखूँ जस्तो भएर विचारशूत्य क्षणमा घोरिइरहेको वेलामा आदती तबरले मेरा बायाँ हातका बूढी र चोर औंला माथिल्लो ओठकाती मर्दमर्यादास्वरूप रोमागुच्छ तह लाउने काममा पुगेछन्, जसलाई 'जुँघा मुसार्नु' भन्दछन् । मैले के भावले जुँघामा ताउ लाउन लागेँ म भन्न सक्तिनँ, न त म मनोवैज्ञानिक छु । तर जब मगज रित्तो भएर आत्मबल र आत्मतेजको कमीमा मर्दको आत्मा सचेत भएर आउँछ; तब आफूलाई आश्वासन दिने एक मर्दाना तवर शायद यो रहेछ कि जुँघालाई सम्याउनु !
यो कागज-कलम, मसीका क्षेत्रमा पनि लडाइँ छ, यहाँ पनि वीरताको आवश्यकता छ । मलाई संसारका मगजसँग लडेर जितेर रोटी र नाम दुवै कमाउनुपर्दछ । मैले लेखेका कुरामा छिः छि; गरिदेलान् भन्ने त्रास हरहमेशा भित्र छिपेर सावधानी दिइरहेछ । यो जोडतोडको दुनियाँमा म पछि पर्न चाहन्नँ । प्रख्याति र आत्मप्रदर्शनको मीठो ऐँडीले मर्दको पयर संसारमा अघि बढाइरहेछ । मेरो मगज अहिले रित्तो छ, मिही भावनाहरू शून्य छन्, कविताको गन्ध पनि हृदयमा छैन । अहिले म यो बोधो चिच्याहटमा छु, जो थाकेकी प्रकृतिले आराम खोज्दा मगजको कारखानालाई शून्यजस्तो बनाएर बीच-बीचमा पैदा गर्दछिन् कति कपाल कन्याएँ, तर व्यर्थ भयो, मगजका जादूगरी गिर्खाहरू कुनै विषयमा झल्कँदै, रुनफुनाउँदै जाग्रत हुन सकेनन् । मउपर एक उराठ बदली लागेजस्तो भयो, जसमा बिजुली छैन । तब पुरुषले आफ्नो पुरुषार्थको चिह्न नपाउँदा आफ्नो तेज र तागतको कमीमा सचेत भएर आउँदा अर्को चीज के सम्भियोस् बरा !- ओठमाथिको जुँघासिवाय ?
तपाईंले याद गर्नुभएको होला- जब पूर्णवयस्क युवकलाई कसैले नामर्दको शब्दले गाली गर्दछ, तब अरू आड नपाएर आफ्ना औंलाद्वारा