Page:Laxmi nibandhasangraha.pdf/172: Difference between revisions
→Not proofread: Created page with "मलाई मानिसहरू 'सपनाखोरी' भन्ने नाम देलान्, यदि म भनूँ कि म मानव-भ्रातृत्वबाट एक कदम बढेर पशु र चराचुरुङ्डीहरूसँग र वनस्पतिसँग समेत भ्रातृभावमा स्पन्दित हुनलाई सभ्यताको शुरू सम्..." |
No edit summary |
||
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
मलाई मानिसहरू 'सपनाखोरी' भन्ने नाम देलान्, यदि म भनूँ | मलाई मानिसहरू 'सपनाखोरी' भन्ने नाम देलान्, यदि म भनूँ | ||
कि म मानव-भ्रातृत्वबाट एक कदम बढेर पशु र चराचुरुङ्डीहरूसँग र | कि म मानव-भ्रातृत्वबाट एक कदम बढेर पशु र चराचुरुङ्डीहरूसँग र | ||
वनस्पतिसँग समेत भ्रातृभावमा स्पन्दित हुनलाई सभ्यताको शुरू | वनस्पतिसँग समेत भ्रातृभावमा स्पन्दित हुनलाई सभ्यताको शुरू | ||
सम्झन्छु । त्यो भारतले पाँच हजार वर्षअगाडि देखाएथ्यो । त्यसै कारण | सम्झन्छु । त्यो भारतले पाँच हजार वर्षअगाडि देखाएथ्यो । त्यसै कारण | ||
प्राचीनता मलाई प्यारो छ । त्यस भावमा म खेर जान्नँ, म सँगिलन्छु, म | प्राचीनता मलाई प्यारो छ । त्यस भावमा म खेर जान्नँ, म सँगिलन्छु, म | ||
विश्व जस्तो चौडापनमा आधारिन्छु, सङ्कूचित हुन्नँ, मेरा सहानुभूति | विश्व जस्तो चौडापनमा आधारिन्छु, सङ्कूचित हुन्नँ, मेरा सहानुभूति | ||
सीमित हुँदैनन् । | सीमित हुँदैनन् । | ||
मैले अघि बताएँ हिंसामा मानव-जातिलाई भयइर खतरा छ । | मैले अघि बताएँ हिंसामा मानव-जातिलाई भयइर खतरा छ । | ||
साम्य नभएका असङ्गत सङ्डीर्णात्मक, विकीर्णात्मक, विवादात्मक भावना | साम्य नभएका असङ्गत सङ्डीर्णात्मक, विकीर्णात्मक, विवादात्मक भावना | ||
र ध्येयहरूमा छरिनु र सधैँ रुनु बीसौं शताब्दीको अभाग छ । मानिस | र ध्येयहरूमा छरिनु र सधैँ रुनु बीसौं शताब्दीको अभाग छ । मानिस | ||
एकध्येयी नभएर मृदुल हुन्न, संगठनात्मक भ्रातृभावका मृदुल सहानुभूतिहरू | एकध्येयी नभएर मृदुल हुन्न, संगठनात्मक भ्रातृभावका मृदुल सहानुभूतिहरू | ||
यहाँ बल्किन्नन्, धार धारिन्छ, जीवन च्याँठले चुँडिंदा नसाहरू धोत्रिन्छन्, | यहाँ बल्किन्नन्, धार धारिन्छ, जीवन च्याँठले चुँडिंदा नसाहरू धोत्रिन्छन्, | ||
सबै सत्यध्येयी हुँदैनन् । मानवध्येयको ऐक्य त्यहाँ भावना गर्न सकिन्न | सबै सत्यध्येयी हुँदैनन् । मानवध्येयको ऐक्य त्यहाँ भावना गर्न सकिन्न | ||
जहाँ भ्रातृभावको विकास छैन, छापाका भडेराटाउके झूटा सहानुभूतिहरू | जहाँ भ्रातृभावको विकास छैन, छापाका भडेराटाउके झूटा सहानुभूतिहरू | ||
हामीलाई काम लाग्दैनन् । यो विशाल मानवशक्ति धुव पाउँदैनन् । अनि | हामीलाई काम लाग्दैनन् । यो विशाल मानवशक्ति धुव पाउँदैनन् । अनि | ||
खण्डन, मण्डन र संघर्षणमा काटमारका प्रदर्शनीहरू देखाउँछ । अझ | खण्डन, मण्डन र संघर्षणमा काटमारका प्रदर्शनीहरू देखाउँछ । अझ | ||
मान्छेले बुझेका छैनन्-ती समरहरू खटिरा हुन् । समष्टि शरीरमा | मान्छेले बुझेका छैनन्-ती समरहरू खटिरा हुन् । समष्टि शरीरमा | ||
फैलिएपछि मानव-रक्त नै विषाक्त बनेर जातिसंहार हुन सक्तछ। यी | फैलिएपछि मानव-रक्त नै विषाक्त बनेर जातिसंहार हुन सक्तछ। यी | ||
भीषण लक्षण हुन् । हामी यिनलाई एलोपेथिक इलाजले ठण्डा बनाउन | भीषण लक्षण हुन् । हामी यिनलाई एलोपेथिक इलाजले ठण्डा बनाउन | ||
चाहन्छौं ! मानवशक्तिले सत्यको र ऐक्यको दिशा पाएन, गडबडियो । | चाहन्छौं ! मानवशक्तिले सत्यको र ऐक्यको दिशा पाएन, गडबडियो । | ||
हामी मानवभावले उद्वेलित हुँदै, ध्वनित हुँदै काममा लाग्ने शिक्षा र | हामी मानवभावले उद्वेलित हुँदै, ध्वनित हुँदै काममा लाग्ने शिक्षा र | ||
प्रवृत्ति नपाई बाँदर-नजीकै हुन्छौं । | प्रवृत्ति नपाई बाँदर-नजीकै हुन्छौं । | ||
| Line 41: | Line 27: | ||
खिरखिरी लाग्ला । यो आँखामा ईर्ष्या नराख, विषको बाण रगतमा | खिरखिरी लाग्ला । यो आँखामा ईर्ष्या नराख, विषको बाण रगतमा | ||
लाग्ला । यी ओठमा छल नराख, समयको आँखाले भेट्टाउला र गुम्सिएको | लाग्ला । यी ओठमा छल नराख, समयको आँखाले भेट्टाउला र गुम्सिएको | ||
मिथ्या बारुद झैं पड्केला । नकिच, उल्टिएला । यो मिहीनको कला हो, | मिथ्या बारुद झैं पड्केला । नकिच, उल्टिएला । यो मिहीनको कला हो, | ||
तारहरू ठीकसँग छोक यसरी कि मृदुलको आत्मालाई दुःख नहोस्, यहाँ | तारहरू ठीकसँग छोक यसरी कि मृदुलको आत्मालाई दुःख नहोस्, यहाँ | ||
मुदुललाई बोलाउन सक्नुमा महिमा छ । | |||
म विश्वको सत्य त्यहाँ छुन्छु जहाँ जीवहरूलाई म सहानुभूति | म विश्वको सत्य त्यहाँ छुन्छु जहाँ जीवहरूलाई म सहानुभूति | ||
गर्दछ । जस्तो दिव्य करुणा गर्दछ । कीराहरू नमार्नू र कीटाणु नमार्नू | गर्दछ । जस्तो दिव्य करुणा गर्दछ । कीराहरू नमार्नू र कीटाणु नमार्नू | ||
Revision as of 21:01, 16 February 2025
मलाई मानिसहरू 'सपनाखोरी' भन्ने नाम देलान्, यदि म भनूँ कि म मानव-भ्रातृत्वबाट एक कदम बढेर पशु र चराचुरुङ्डीहरूसँग र वनस्पतिसँग समेत भ्रातृभावमा स्पन्दित हुनलाई सभ्यताको शुरू सम्झन्छु । त्यो भारतले पाँच हजार वर्षअगाडि देखाएथ्यो । त्यसै कारण प्राचीनता मलाई प्यारो छ । त्यस भावमा म खेर जान्नँ, म सँगिलन्छु, म विश्व जस्तो चौडापनमा आधारिन्छु, सङ्कूचित हुन्नँ, मेरा सहानुभूति सीमित हुँदैनन् ।
मैले अघि बताएँ हिंसामा मानव-जातिलाई भयइर खतरा छ । साम्य नभएका असङ्गत सङ्डीर्णात्मक, विकीर्णात्मक, विवादात्मक भावना र ध्येयहरूमा छरिनु र सधैँ रुनु बीसौं शताब्दीको अभाग छ । मानिस एकध्येयी नभएर मृदुल हुन्न, संगठनात्मक भ्रातृभावका मृदुल सहानुभूतिहरू यहाँ बल्किन्नन्, धार धारिन्छ, जीवन च्याँठले चुँडिंदा नसाहरू धोत्रिन्छन्, सबै सत्यध्येयी हुँदैनन् । मानवध्येयको ऐक्य त्यहाँ भावना गर्न सकिन्न जहाँ भ्रातृभावको विकास छैन, छापाका भडेराटाउके झूटा सहानुभूतिहरू हामीलाई काम लाग्दैनन् । यो विशाल मानवशक्ति धुव पाउँदैनन् । अनि खण्डन, मण्डन र संघर्षणमा काटमारका प्रदर्शनीहरू देखाउँछ । अझ मान्छेले बुझेका छैनन्-ती समरहरू खटिरा हुन् । समष्टि शरीरमा फैलिएपछि मानव-रक्त नै विषाक्त बनेर जातिसंहार हुन सक्तछ। यी भीषण लक्षण हुन् । हामी यिनलाई एलोपेथिक इलाजले ठण्डा बनाउन चाहन्छौं ! मानवशक्तिले सत्यको र ऐक्यको दिशा पाएन, गडबडियो । हामी मानवभावले उद्वेलित हुँदै, ध्वनित हुँदै काममा लाग्ने शिक्षा र प्रवृत्ति नपाई बाँदर-नजीकै हुन्छौं ।
यो जीवन एक वीणा हो जहाँ बिवादहरू बजाउन दु:ख हुन्छ । हामी मृदुलको कलाले आनन्द पाउँछौं । यी नसाहरूमा अवहेलना नराख, खिरखिरी लाग्ला । यो आँखामा ईर्ष्या नराख, विषको बाण रगतमा लाग्ला । यी ओठमा छल नराख, समयको आँखाले भेट्टाउला र गुम्सिएको मिथ्या बारुद झैं पड्केला । नकिच, उल्टिएला । यो मिहीनको कला हो, तारहरू ठीकसँग छोक यसरी कि मृदुलको आत्मालाई दुःख नहोस्, यहाँ मुदुललाई बोलाउन सक्नुमा महिमा छ ।
म विश्वको सत्य त्यहाँ छुन्छु जहाँ जीवहरूलाई म सहानुभूति गर्दछ । जस्तो दिव्य करुणा गर्दछ । कीराहरू नमार्नू र कीटाणु नमार्नू