Page:Bhanubhaktako ramayan.pdf/41: Difference between revisions
→Not proofread: Created page with "<noinclude>{{start center block}}</noinclude> <poem> सुन्यौ भाइ संसार्मा शरिर अति कच्चा छ जनको । शरिर् कच्चा जानी नगर तिमि रिस् कत्ति मनको ॥ सबै भोग् चञ्चल छन् बिजुलि सरि एक् छिन् न रहन्या । विचार् यस्तो राखी सहु ति..." |
|||
| Page status | Page status | ||
| - | + | Proofread | |
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
<noinclude>{{start center block}}</noinclude> | <noinclude>{{start center block}}</noinclude> | ||
<poem> | <poem> | ||
सुन्यौ भाइ | सुन्यौ भाइ ! संसार्मा शरिर अति कच्चा छ जनको । | ||
शरिर् कच्चा जानी नगर तिमि रिस् कत्ति मनको ॥ | शरिर् कच्चा जानी नगर तिमि रिस् कत्ति मनको ॥ | ||
सबै भोग् चञ्चल छन् बिजुलि सरि एक् छिन् न रहन्या । | सबै भोग् चञ्चल छन् बिजुलि सरि एक् छिन् न रहन्या । | ||
विचार् यस्तो राखी सहु तिमि बडो हुन्छ सहन्या ॥३०॥ | विचार् यस्तो राखी सहु तिमि बडो हुन्छ सहन्या ॥३०॥ | ||
भ्याग्तो खाँ भनि खोज्छ डाँस् मुख विषे साँप्ले धर्याको पनी । | |||
तस्तै भोग् गरुँला भनेर मनले भन्छन् दुनीयाँ पनी ॥ | तस्तै भोग् गरुँला भनेर मनले भन्छन् दुनीयाँ पनी ॥ | ||
क्याको रस् छ यहाँ विचार मनले | क्याको रस् छ यहाँ विचार मनले काल्सर्पको मुख् परी । | ||
क्या होला वन जाउँला इ सबलाइ आनन्द राखुन् हरी ॥३१॥ | क्या होला वन जाउँला इ सबलाइ आनन्द राखुन् हरी ॥३१॥ | ||
देश् | देश् देश्का बाटुलिन्छन् बुझ तिमि मनले बाटका पाटि माहाँ । | ||
बात्चित् गर्दै रहन्छन् खुसि सित मनले बन्धु झैं राति ताहाँ ॥ | |||
प्रातः काल् भो जसै ता उठिकन ति सबै दस् दिशा लागि जान्छन् । | प्रातः काल् भो जसै ता उठिकन ति सबै दस् दिशा लागि जान्छन् । | ||
बन्धूको सङ्ग यस्तै बुझि कन गुणिले दुःखसुख् एक मान्छन् ॥३२॥ | बन्धूको सङ्ग यस्तै बुझि कन गुणिले दुःखसुख् एक मान्छन् ॥३२॥ | ||
| Line 21: | Line 21: | ||
भुल्नैका वशले अनेक् फजितिले संसारि भै डुल्दछन् ॥३३॥ | भुल्नैका वशले अनेक् फजितिले संसारि भै डुल्दछन् ॥३३॥ | ||
जुन् यस् देह निमित्त यो रिस | जुन् यस् देह निमित्त यो रिस गर्यौ चिन्छौ कि कस्तो छ यो । | ||
हाड् मासू र रगत् नसा यति कुरा जम्मा भई बन्छ यो ॥ | हाड् मासू र रगत् नसा यति कुरा जम्मा भई बन्छ यो ॥ | ||
विष्ठा हुन्छ कि भस्म हुन्छ पछि तक् बाँच्तैन यो ता कसै । | विष्ठा हुन्छ कि भस्म हुन्छ पछि तक् बाँच्तैन यो ता कसै । | ||
यस्का खातिर घात् गर्यौ पनि भन्या पाप्मात्र लाग्ला उसै ॥३४॥ | |||
क्रोधै हो यमराज सर्व जनको वैतर्नि भन्नू पनी । | क्रोधै हो यमराज सर्व जनको वैतर्नि भन्नू पनी । | ||
तृष्णा हो भनि यो बुझेर तिमिले कैल्हे | तृष्णा हो भनि यो बुझेर तिमिले कैल्हे नबिर्स्या पनी ॥ | ||
सन्तोष् लाइ बुझि कामधेनु सरिको सन्तोष | सन्तोष् लाइ बुझि कामधेनु सरिको सन्तोष मन्ले रहू । | ||
रिस् गर्नु बढिया त छैन वनमा जानू असल् हो सहू ॥३५॥ | रिस् गर्नु बढिया त छैन वनमा जानू असल् हो सहू ॥३५॥ | ||
</poem> | </poem> | ||
<noinclude>{{end center block}}</noinclude> | <noinclude>{{end center block}}</noinclude> | ||
Latest revision as of 19:13, 22 June 2025
सुन्यौ भाइ ! संसार्मा शरिर अति कच्चा छ जनको ।
शरिर् कच्चा जानी नगर तिमि रिस् कत्ति मनको ॥
सबै भोग् चञ्चल छन् बिजुलि सरि एक् छिन् न रहन्या ।
विचार् यस्तो राखी सहु तिमि बडो हुन्छ सहन्या ॥३०॥
भ्याग्तो खाँ भनि खोज्छ डाँस् मुख विषे साँप्ले धर्याको पनी ।
तस्तै भोग् गरुँला भनेर मनले भन्छन् दुनीयाँ पनी ॥
क्याको रस् छ यहाँ विचार मनले काल्सर्पको मुख् परी ।
क्या होला वन जाउँला इ सबलाइ आनन्द राखुन् हरी ॥३१॥
देश् देश्का बाटुलिन्छन् बुझ तिमि मनले बाटका पाटि माहाँ ।
बात्चित् गर्दै रहन्छन् खुसि सित मनले बन्धु झैं राति ताहाँ ॥
प्रातः काल् भो जसै ता उठिकन ति सबै दस् दिशा लागि जान्छन् ।
बन्धूको सङ्ग यस्तै बुझि कन गुणिले दुःखसुख् एक मान्छन् ॥३२॥
छाया तुल्य छ लक्ष्मि यौवन भन्या भेलै सरीको भनी ।
भन्छन् स्त्रीसुखलाइ स्वप्न सरिको साँचो कुरा हो भनी ॥
यस्तै जानि पनी मनुष्यहरु सब् संसारमा भुल्दछन् ।
भुल्नैका वशले अनेक् फजितिले संसारि भै डुल्दछन् ॥३३॥
जुन् यस् देह निमित्त यो रिस गर्यौ चिन्छौ कि कस्तो छ यो ।
हाड् मासू र रगत् नसा यति कुरा जम्मा भई बन्छ यो ॥
विष्ठा हुन्छ कि भस्म हुन्छ पछि तक् बाँच्तैन यो ता कसै ।
यस्का खातिर घात् गर्यौ पनि भन्या पाप्मात्र लाग्ला उसै ॥३४॥
क्रोधै हो यमराज सर्व जनको वैतर्नि भन्नू पनी ।
तृष्णा हो भनि यो बुझेर तिमिले कैल्हे नबिर्स्या पनी ॥
सन्तोष् लाइ बुझि कामधेनु सरिको सन्तोष मन्ले रहू ।
रिस् गर्नु बढिया त छैन वनमा जानू असल् हो सहू ॥३५॥