Page:Bhanubhaktako ramayan.pdf/33: Difference between revisions
→Not proofread: Created page with "<noinclude>{{start center block}}</noinclude> <poem> यस् पृथ्वीतलका ति क्षत्रिहरुको ठूलो विनाशै गरी । आया तेस् बिचमा तहीं परशुराम् उल्का भयो जुन् घरी ॥ पृथ्वी कम्प भइन् तसै बखतमा हाहा सबैमा परी । राजाका मनमा विचार..." |
|||
| Page status | Page status | ||
| - | + | Proofread | |
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 4: | Line 4: | ||
आया तेस् बिचमा तहीं परशुराम् उल्का भयो जुन् घरी ॥ | आया तेस् बिचमा तहीं परशुराम् उल्का भयो जुन् घरी ॥ | ||
पृथ्वी कम्प भइन् तसै बखतमा हाहा सबैमा परी । | पृथ्वी कम्प भइन् तसै बखतमा हाहा सबैमा परी । | ||
राजाका मनमा विचार् यहि | राजाका मनमा विचार् यहि पर्यो छोरा बचुन् क्या गरी ॥१२४॥ | ||
यस्तो चञ्चल चित्तले परशुराम्का पाउतल्मा पर्या । | |||
मेरा पुत्र बचुन् प्रभो परशुराम् भन्न्या इ बिन्ती | मेरा पुत्र बचुन् प्रभो परशुराम् ! भन्न्या इ बिन्ती गर्या ॥ | ||
यस्तो बिन्ति पनी अनादर गरी कालाग्नि जस्ता भया । | |||
राम्को गर्व हरूँ भनी परशुराम् राम्कै अगाडी गया ॥१२५॥ | |||
कस्को पुत्र तँ होस् बता म कन रे जाबो पुरानू धनू । | |||
भाँच्दैमा अति गर्व भो तँ कन ता धेरै कुरा क्या भनू ॥ | |||
यो ता हो हरिको धनू विर भया ताँदो यसैमा चढा । | यो ता हो हरिको धनू विर भया ताँदो यसैमा चढा । | ||
भन्दै खुप् रिसले रह्या परशुराम् | भन्दै खुप् रिसले रह्या परशुराम् राम्कै अगाडी खडा ॥१२६॥ | ||
ताँदो आज चढाउँछस् त यसमा सङ्ग्राम् तँ थ्यैं गर्दछू । | ताँदो आज चढाउँछस् त यसमा सङ्ग्राम् तँ थ्यैं गर्दछू । | ||
सक्तैनस् तब हेर् म राख्दिन सबैको प्राण् सहज् हर्दछू ॥ | सक्तैनस् तब हेर् म राख्दिन सबैको प्राण् सहज् हर्दछू ॥ | ||
यस्ता क्रूर वचन् गरी परशुराम् कालाग्नि झैं रूप् धर्या । | |||
पृथ्वी कम्प गराइ लोकहरुको सम्पूर्ण सातो | पृथ्वी कम्प गराइ लोकहरुको सम्पूर्ण सातो हर्या ॥१२७॥ | ||
यस्तो क्रूर वचन् सुनेर रघुनाथ् क्रोध्ले अगाडी सरी । | |||
खोसी लीनु भयो धनुष् | खोसी लीनु भयो धनुष् परशुराम्को त्यो बलैले गरी ॥ | ||
ताँदो जल्दि चढाइ बाण् पनि तहाँ लीनु भयेथ्यो जसै । | ताँदो जल्दि चढाइ बाण् पनि तहाँ लीनु भयेथ्यो जसै । | ||
ठूलो बल् रघुनाथको बुझि सबै खूसी भयो लोक् तसै ॥१२८॥ | ठूलो बल् रघुनाथको बुझि सबै खूसी भयो लोक् तसै ॥१२८॥ | ||
हूकुम् श्री रघुनाथको | हूकुम् श्री रघुनाथको परशुराम्लाई भयो यो तहाँ । | ||
तारो आज बताउ हान्छु अहिले ब्रह्मन् म हानू कहाँ ॥ | तारो आज बताउ हान्छु अहिले ब्रह्मन् ! म हानू कहाँ ॥ | ||
चाँडो उत्तर देउ यस् बखतमा | चाँडो उत्तर देउ यस् बखतमा यस्लाइ लौ हान् भनी । | ||
तारो क्यै न दिया त काट्छु अहिले तिम्रा इ गोडा पनी ॥१२९॥ | तारो क्यै न दिया त काट्छु अहिले तिम्रा इ गोडा पनी ॥१२९॥ | ||
</poem> | </poem> | ||
<noinclude>{{end center block}}</noinclude> | <noinclude>{{end center block}}</noinclude> | ||
Latest revision as of 17:37, 22 June 2025
यस् पृथ्वीतलका ति क्षत्रिहरुको ठूलो विनाशै गरी ।
आया तेस् बिचमा तहीं परशुराम् उल्का भयो जुन् घरी ॥
पृथ्वी कम्प भइन् तसै बखतमा हाहा सबैमा परी ।
राजाका मनमा विचार् यहि पर्यो छोरा बचुन् क्या गरी ॥१२४॥
यस्तो चञ्चल चित्तले परशुराम्का पाउतल्मा पर्या ।
मेरा पुत्र बचुन् प्रभो परशुराम् ! भन्न्या इ बिन्ती गर्या ॥
यस्तो बिन्ति पनी अनादर गरी कालाग्नि जस्ता भया ।
राम्को गर्व हरूँ भनी परशुराम् राम्कै अगाडी गया ॥१२५॥
कस्को पुत्र तँ होस् बता म कन रे जाबो पुरानू धनू ।
भाँच्दैमा अति गर्व भो तँ कन ता धेरै कुरा क्या भनू ॥
यो ता हो हरिको धनू विर भया ताँदो यसैमा चढा ।
भन्दै खुप् रिसले रह्या परशुराम् राम्कै अगाडी खडा ॥१२६॥
ताँदो आज चढाउँछस् त यसमा सङ्ग्राम् तँ थ्यैं गर्दछू ।
सक्तैनस् तब हेर् म राख्दिन सबैको प्राण् सहज् हर्दछू ॥
यस्ता क्रूर वचन् गरी परशुराम् कालाग्नि झैं रूप् धर्या ।
पृथ्वी कम्प गराइ लोकहरुको सम्पूर्ण सातो हर्या ॥१२७॥
यस्तो क्रूर वचन् सुनेर रघुनाथ् क्रोध्ले अगाडी सरी ।
खोसी लीनु भयो धनुष् परशुराम्को त्यो बलैले गरी ॥
ताँदो जल्दि चढाइ बाण् पनि तहाँ लीनु भयेथ्यो जसै ।
ठूलो बल् रघुनाथको बुझि सबै खूसी भयो लोक् तसै ॥१२८॥
हूकुम् श्री रघुनाथको परशुराम्लाई भयो यो तहाँ ।
तारो आज बताउ हान्छु अहिले ब्रह्मन् ! म हानू कहाँ ॥
चाँडो उत्तर देउ यस् बखतमा यस्लाइ लौ हान् भनी ।
तारो क्यै न दिया त काट्छु अहिले तिम्रा इ गोडा पनी ॥१२९॥