Page:Shakuntala.pdf/325: Difference between revisions
Appearance
→Not proofread: Created page with "<noinclude>{{start center block}}</noinclude> <poem> </poem> <noinclude>{{end center block}}</noinclude>" |
|||
(3 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Page status | Page status | ||
- | + | Proofread | |
Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
Line 1: | Line 1: | ||
<noinclude>{{start center block}}</noinclude> | <noinclude>{{start center block}}</noinclude> | ||
<poem> | <poem> | ||
के अर्कै सत्य होला ? सुरपुर जितिने यो छ शङ्का बढेको । | |||
::दोधारै बन्न लागे सुरहरु अब ता दैत्य देख्दा चढेको ॥ | |||
स्वामीको काँप्न थाल्यो कवच प्रभु भए सर्वसन्देश तोडी । | |||
::स्वर्गै हुन्थ्यो उज्यालो असुरहरु निभी सत्य सामर्थ्य पाई ॥ | |||
{{pcn|(५३)}} | |||
सत्को समर्थननिमित्त मलाइ भेजी । | |||
::बोलाइले हुकुम भो प्रभुबाट रोजी ॥ | |||
स्वर्गेशाले समरका विजयी बनेर । | |||
::पृथ्वी प्रकाशित बनून् प्रभुले गरेर ॥" | |||
{{pcn|(५४)}} | |||
"आज्ञा पालन गर्छु स्वर्गपुरका राजेन्द्रको सत्वर । | |||
::एकै मात्र घडी ! तयार म बनूँ शस्त्रादिले सुन्दर ॥" | |||
यो आज्ञासित भूपती तब गए राखेर ती मातली । | |||
::आफ्नो बैठकमा लगाउन नयाँ जङ्गी लुगा तेजिला ॥ | |||
{{pcn|(५५)}} | |||
यो वेला तर ती शकुन्तसँगिनी टाढा पुगेकि थिइन् । | |||
::टाढा कश्यपका कुटीतिर कतै सानन्द नैर्जन्यमा ॥ | |||
ठूला पर्वतका नजीक छहरा गुँज्दा हरा गह्वर । | |||
::वेदै पाठसमान प्राकृत हुने चोखो कना सुन्दर ॥ | |||
{{pcn|(५६)}} | |||
</poem> | </poem> | ||
{{end center block}} |
Latest revision as of 09:57, 30 May 2025
This page has been proofread
के अर्कै सत्य होला ? सुरपुर जितिने यो छ शङ्का बढेको ।
दोधारै बन्न लागे सुरहरु अब ता दैत्य देख्दा चढेको ॥
स्वामीको काँप्न थाल्यो कवच प्रभु भए सर्वसन्देश तोडी ।
स्वर्गै हुन्थ्यो उज्यालो असुरहरु निभी सत्य सामर्थ्य पाई ॥
(५३)
सत्को समर्थननिमित्त मलाइ भेजी ।
बोलाइले हुकुम भो प्रभुबाट रोजी ॥
स्वर्गेशाले समरका विजयी बनेर ।
पृथ्वी प्रकाशित बनून् प्रभुले गरेर ॥"
(५४)
"आज्ञा पालन गर्छु स्वर्गपुरका राजेन्द्रको सत्वर ।
एकै मात्र घडी ! तयार म बनूँ शस्त्रादिले सुन्दर ॥"
यो आज्ञासित भूपती तब गए राखेर ती मातली ।
आफ्नो बैठकमा लगाउन नयाँ जङ्गी लुगा तेजिला ॥
(५५)
यो वेला तर ती शकुन्तसँगिनी टाढा पुगेकि थिइन् ।
टाढा कश्यपका कुटीतिर कतै सानन्द नैर्जन्यमा ॥
ठूला पर्वतका नजीक छहरा गुँज्दा हरा गह्वर ।
वेदै पाठसमान प्राकृत हुने चोखो कना सुन्दर ॥
(५६)