Jump to content

Page:Lalitya bhag 1 ra 2.pdf/219: Difference between revisions

From Nepali Proofreaders
No edit summary
No edit summary
 
Page body (to be transcluded):Page body (to be transcluded):
Line 15: Line 15:
{{pcn|(१०)}}
{{pcn|(१०)}}
पलपल मुख चोपी चप्प कालो मसीमा  
पलपल मुख चोपी चप्प कालो मसीमा  
::कलम ! रगड खाँदै त्यो मसीको कसीमा
::कलम ! रगड खाँदै त्यो मसीको कसीमा
अणुमय अति सानू भैसकिस्‌ नाम-शेष
अणुमय अति सानू भैसकिस्‌ नाम-शेष
::किन अझ कवितामा चाह तेरो विशेष ??  
::किन अझ कवितामा चाह तेरो विशेष ??  
Line 23: Line 23:
::मुनिवरहरुको त्यो काव्यको दिव्य रस्ता ।  
::मुनिवरहरुको त्यो काव्यको दिव्य रस्ता ।  
अब सब सपना भो घोटिने काम छैन
अब सब सपना भो घोटिने काम छैन
::कलम ! नियति-रेखा क्यै गरी मेटिँदैन ॥
::कलम ! नियति-रेखा क्यै गरी मेटिँदैन ॥<ref>(यो कविता पहिला कविसम्मेलनमा पढिएको हो ।)</ref>
(यो कविता पहिला कविसम्मेलनमा पढिएको हो ।)
</poem>
</poem>
{{end center block}}
{{end center block}}

Latest revision as of 19:16, 18 May 2025

This page has not been proofread

(८)
बिनिबिनि सब मेरा प्रेमका ती विचार
कलम ! तँ पनि उन्दै निर्मलाऽऽकार हार ।
सहृदय जनलाई दङ्ग पार्छु म भन्थिस्‌
निशिदिन ननिदाई घोटिँदैमा खिइन्थिस्‌ ॥

(९)
खिइखिइकन ठाडै घोटिँदै चञ्चु तेरा
मगज सकल घुम्थ्यो चक्कराएर मेरा ।
न त अलिकति आफू केही विश्राम लिन्थिस्
कलम ! न त मलाई सुन्न साऽऽनन्द दिन्थिस्‌ ॥

(१०)
पलपल मुख चोपी चप्प कालो मसीमा
कलम ! रगड खाँदै त्यो मसीको कसीमा ।
अणुमय अति सानू भैसकिस्‌ नाम-शेष
किन अझ कवितामा चाह तेरो विशेष ??

(११)
कविकुलगूरु उस्ता व्यास, वाल्मीकि जस्ता
मुनिवरहरुको त्यो काव्यको दिव्य रस्ता ।
अब सब सपना भो घोटिने काम छैन
कलम ! नियति-रेखा क्यै गरी मेटिँदैन ॥[1]

  1. (यो कविता पहिला कविसम्मेलनमा पढिएको हो ।)