Page:Shakuntala.pdf/213: Difference between revisions
→Not proofread: Created page with "<noinclude>{{start center block}}</noinclude> <poem> </poem> <noinclude>{{end center block}}</noinclude>" |
|||
(2 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Page status | Page status | ||
- | + | Proofread | |
Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
Line 1: | Line 1: | ||
<noinclude>{{start center block}}</noinclude> | <noinclude>{{start center block}}</noinclude> | ||
<poem> | <poem> | ||
छीटो छाती उप्सिई ओर्लिएर । | |||
::चाला जस्तो कोकिलाको लिएर ॥ | |||
पारावारै बैंसको उर्लिएर । | |||
::छुन्थ्यो जान्थ्यो तुल्य त्यो छाल हेर ! | |||
{{pcn|(३५)}} | |||
रङ्गी-चङ्गी फूलका भाव मीठा । | |||
::चल्थे वल्की ती शिरामा नवीन ॥ | |||
झल्की-झल्की छाल झैं मालिनीका । | |||
::स्वप्ना जान्थे हृद्जगत्मा झझल्की ॥ | |||
{{pcn|(३६)}} | |||
सौन्दर्यैकी कोमला दिव्य रानी- | |||
::लाई मानो रश्मिले स्वर्गबाट ॥ | |||
रानी हाम्रो विश्वकी हो भनेर । | |||
::मानो जान्थे पाउ राम्रा चुमेर ॥ | |||
{{pcn|(३७)}} | |||
कोही कोही फूल छर्थे विवाह । | |||
::रोई रोई हर्ष हीरा उज्यालो ॥ | |||
बत्ती बाल्थे फूलले दिव्य रङ्गी । | |||
::धूपै जल्थे मग्मगाएर श्वास ॥ | |||
{{pcn|(३८)}} | |||
पारावारै पार आई समीर । | |||
::सन्देशार्थी केश छोएर जान्थ्यो ॥ | |||
राती हाम्रो दूरका द्वीपबाट । | |||
::आयो खोली स्वागतार्थी कपाट ॥ | |||
{{pcn|(३९)}} | |||
फुल्दा हाँगा भन्दछन् चारु चारु । | |||
::हाम्रा लावा बर्बराएर झारूँ ॥ | |||
उड्दा पन्छी भन्दछन् स्वर्गसम्म । | |||
::रङ्गी-चङ्गी हर्ष फर्फर् फिँजारूँ ॥ | |||
{{pcn|(४०)}} | |||
</poem> | </poem> | ||
<noinclude>{{end center block}}</noinclude> | <noinclude>{{end center block}}</noinclude> |
Latest revision as of 17:11, 16 May 2025
छीटो छाती उप्सिई ओर्लिएर ।
चाला जस्तो कोकिलाको लिएर ॥
पारावारै बैंसको उर्लिएर ।
छुन्थ्यो जान्थ्यो तुल्य त्यो छाल हेर !
(३५)
रङ्गी-चङ्गी फूलका भाव मीठा ।
चल्थे वल्की ती शिरामा नवीन ॥
झल्की-झल्की छाल झैं मालिनीका ।
स्वप्ना जान्थे हृद्जगत्मा झझल्की ॥
(३६)
सौन्दर्यैकी कोमला दिव्य रानी-
लाई मानो रश्मिले स्वर्गबाट ॥
रानी हाम्रो विश्वकी हो भनेर ।
मानो जान्थे पाउ राम्रा चुमेर ॥
(३७)
कोही कोही फूल छर्थे विवाह ।
रोई रोई हर्ष हीरा उज्यालो ॥
बत्ती बाल्थे फूलले दिव्य रङ्गी ।
धूपै जल्थे मग्मगाएर श्वास ॥
(३८)
पारावारै पार आई समीर ।
सन्देशार्थी केश छोएर जान्थ्यो ॥
राती हाम्रो दूरका द्वीपबाट ।
आयो खोली स्वागतार्थी कपाट ॥
(३९)
फुल्दा हाँगा भन्दछन् चारु चारु ।
हाम्रा लावा बर्बराएर झारूँ ॥
उड्दा पन्छी भन्दछन् स्वर्गसम्म ।
रङ्गी-चङ्गी हर्ष फर्फर् फिँजारूँ ॥
(४०)