Page:Shakuntala.pdf/46

तिनी प्रश्न गर्छन्‌ “कहाँबाट आयौ ?
कहाँबाट द्राहरू मिष्ट ल्यायौ !?
परी हौ कि कोही कि देवी उज्याली !
नढाँटी तिमी बोल सङ्घोच फाली ॥”
(४१)

उनी लाम्चिला नेत्रका ती कुनाले ।
यसो हेर्न लागिन्‌ झफुकी लाज मानी ॥
यता लाजका हात ब्यूँझी सँभाले ।
पछ्यौरा उता लकिँदा बिर्सनाले ॥
(४२)

हरे ! के छ यो कामिनीका कलामा !
सबै षट्पदी छन्‌ फुका कोपिलामा ॥
तरी उर्मिवाला अनोखी तरङ्ग ।
वसन्ती मरुत्‌ खोज्दछन्‌ दिव्य अङ्ग ॥
(४३)

सुगन्धीपना बैंसको ठाँट पारी ।
महामोहको मोहनीतुल्य भारी ॥
कलीलो लिई ओठ फुल्दो छ सारा ।
तपस्वी लगाई छखुट्टै किनारा ॥
(४४)

भई मोहनी ईश लदट्ठ्याउँदा छन्‌ ।
कुनैमा सुधा दी कुनैमा विषै दी॥
कुनै आसुरी कामले लट्ठ पर्छन्‌ ।
पिई मर्त्यताको सुरा यो अनादि॥
(४५)

महात्माहरूबाट दृष्टान्त पाई ।
अजेया ,यिनी छन्‌ भनी बैंसलाई ॥
तपस्यापरी सुन्दरी चट्ट छोडी । “
सबै भज्दछन्‌ कामिनी भुन्भुनाई ॥
(४६)