Page:Mhendu.pdf/27

[२१]
मुना मुना के भन्छ
आँधी खपी नरम छ !
लडाइँ गर्ने बाँझको बोट
ड्याङ्‌र्याङ् डुङ्ग्रुङ् शरम छ !

[२२]
फूलको नसा के भन्छ
चोट लाए पाप हुन्छ ।
पृथिवीको छातीमा
ढुङ्गे दिललाई श्राप हुन्छ ॥

[२३]
फूल सारा क्या रुन्छन्‌
मानिस दिलले नसुन्छन्‌
धूलो वर्षाले धुन्छिन्‌
मुर्दा आँखा सुनसान छ !

[२४]
मेघ झैँ मर्द गर्जन्छ
हाम्रो आँसु वर्षन्छ !
लडाकाले शान्तिको
ढुक्कुर मुटु तर्सिन्छ ।

[२५]
भित्र चरी मूर्छा छ
बाहिर मुङ्गो वर्षा छ
काँप्छिन्‌ पृथ्वी धाँजा गै
छातीमा दु:खको धर्सा छ !

[२६]
फूल यौटा बनाइदेऊ
द्यौता त्यल्लाई भन्नेछु
च्याती च्याती मार्नेलाई
राक्षस मैले गन्नेछु ॥

[२७]
दिलमा मासु नपल्हाई
कल्ले लिने लौ मलाई ?
ढुङ्गो पीर्ति गर्दैन
पीर्ति गर्ने मर्दैन !

[२८]
झगडा यो के लागि ?
माटो खरानी लौ मागी
चाहे जिउ यो छोड्द्युँला
ढुङ्गो जस्तो मान्छेको
मुखलाई आँखा मोड्दिउँला !

[२९]
सुनको शहर माथि छ
नरम दिल पो साथी छ ।
फुली आएँ बोलाउन
मनमा तिम्रो राती छ ॥

[३०]
ईश्वर फूलमा वेद फुल्यो
सुगन्धमा सत्‌ झुल्यो !
किरण भई भेद खुल्यो !
चरी बोलमा प्रेम बोल्यो
यस्तो संसार पाएर
अन्धो आँखा क्या पोल्यो

[३१]
आँसुभरी ले विन्ति
वीर है मेरो बेगिन्ती