This page has not been proofread
(४७)
ख्याल गर्दा बिरालाले मुसाको जुन हालत ।
हुन्छ, तेही भयो मेरो हरायो होश-तागत ॥
(४८)
कता बुद्धि कता शुद्धि केही नचलने भयो ।
विधर्मीले अँठ्याएर हिन्दूको ठीक भै गयो ॥
(४९)
पौवा चितौनको झाडी मोटो गैँडा म छु खडा ।
शिकारी दुष्ट ती भाला रोप्न थाले तिखा कडा ॥
(५०)
दुष्टको दुष्टता निद्रा-वनलाई सलाइ भो ।
आँखा झिमिक्क लागेन प्राण-बाधा मलाइ भो ॥
(५१)
जब सूर्य उदाएथे उज्यालो प्राण झैँ बनी ।
अनि ती छुट्टु लाम्खुट्टे भागे, जागे अरु भनी ॥
(५२)
यही चोला सही मित्र ! अहिले भित्रबाट म ।
आउँदै छू यहाँसम्म यो अचम्म कहेँ सब ॥
(५३)
निका निका रसिकको मन-रञ्जन पारन ।
हास्यको भास पारेर लेखेँ यो वाहिनीकन ॥
