This page has not been proofread
(८)
यद् वा सराग रवि रक्त यही पियारी
सन्ध्या-वधूकन लिई चरमाद्रिऽपारि ।
लागे विहारकन गर्न अनेक भाँति -
पारी यतातिर तमोमय दीर्घ राती ॥
(९)
रात्री सधैँ परपरै, बुढिया दिनश्री
के गर्दथे रवि तहाँ वसुको इतिश्री ।
सन्ध्यासँगै भुलिरहेछन ती अवश्य ।
फैलाइ रङ्गरसको गहिरो रहस्य ||
(१०)
त्यै रङ्ग-रञ्जित पयोधर-खण्ड खास
झल्कीरहेछ मनमोहन एकनास ।
मानू स्वयम् प्रकृति-निर्मित दिव्य नौला
सोपान झैँ सुरपुरी-पथको सुनौला ॥
(११)
सिन्दूर झैँ चहकिलो परि त्यो प्रकाश
अस्ताद्रिका उपरको गगनाऽवकाश ।
सन्ध्यामयी रमणिको रमणीय भारी
सारी-समान झलकन्छ सफा तयारी ॥
