Page:Bhanubhaktako ramayan.pdf/217

एक् दिन् श्रीयमुनाजिका तिर महाँ बस्न्या मुनीश्वर्हरू ।
भार्गव्मा च्यवनै थिया इ सँगमा बस्न्या थिया जो अरू ॥
आया श्रीरघुनाथका हजुरमा आपत्ति छुट्नन् भनी ।
आदर् खुप् रघुनाथ बाट रहँदा खुस् भो ऋषीगण् पनी ॥१५०॥

सेवक् ब्राह्मणको म हूँ अति कृपा गर्नू भयो धन्य हो ।
सेवक्लाइ अह्राइ बक्सनु हवस् कुन् काम् छ इच्छा छ जो ॥
सेवक् हूँ सब सिद्ध गर्छु भनि यो राम्को हुकुम् भो जसै ।
आपत् बिन्ति गर्या तहाँ च्यवनले राम्का हजुर्मा तसै ॥१५१॥

हे नाथ् क्वै मधु नाम दैत्य शिवका प्यारा महात्मा थिया ।
तिन्लाई शिवले त्रिशुल् पनि अमोघ् खूसी हुँदामा दिया ॥
रावण्की बहिनी थि कुम्भिनसि एक् बीहा गर्याको थियो ।
जन्म्यो पुत्र त लोककण्टक सबै चाल् राक्षसैको लियो ॥१५२॥

तेस्को नाम लवण् छ राक्षसि छ चाल् तेस्ले त्रिशुल् त्यै लिई ।
आपद् सब् ऋषिलाइ गर्छ रघुनाथ् बाधा अनेकन् दिई ॥
यो आपत्ति छुटोस् भनी हजुरमा आयौं भन्याथ्या जसै ।
तेस्को ताप न मान्नु मार्छु अहिले यस्तो हुकुम् भो तसै ॥१५३॥

यै बिच्मा सब भाइलाइ रघुनाथ्ले सोध्नु भो को गई ।
मार्छौ कण्टक तेस् लवण् कन ऋषीका प्राणदाता भई ॥
हात् जोरी विनती गर्या भरतले ख्वामित् म जान्छू भनी ।
ताहीं फेर् विनती गर्या अति उचित् शत्रुघ्नजीले पनी ॥१५४॥

लक्ष्मण्ले पनि काम् गर्या अगि बडा साथै हजुर्मा गई ।
दुःखै भोग भरत्जिले पनि गर्या योगी सरीका भई ।
ख्वामित् आज हुकुम् भया त खूसि भै जान्छू म ऐल्हे तहाँ ।
राम् ठाकुर् बहुतै खुसी हुनु भयो यो बिन्ति सुन्दा महाँ ॥१५५॥