Page:Bhanubhaktako ramayan.pdf/195

तस्मात् आज त विश्रवा ऋषिजि थ्यैं जाऊ र साम्ने गई ।
हात् जोरी ऋतुदान माग तिमिले दासी चरण्की भई ॥
यस्ता पुत्र हुनन् अवश्य इ उनैका पुत्र हुन् विर् भनी ।
छोरीलाइ त विश्रवा सित तहाँ तेस्ले पठायो पनी ॥१८॥

जल्दी कैकसि विश्रवा सित गई साम्ने खडा भै रहिन् ।
पृथ्वी तर्फ नजर् दिई चरणले लेख्ती जमिन्मा भइन् ॥
चेष्टा कैकसिको नजर् गरि तहाँ ती विश्रवाले पनी ।
कन्या कस्कि तँ होस् बता किन यहाँ आइस् अगाडी भनी ॥१९॥

सोध्या कैकसिलाइ लाज् हुन गयो लाज्का सकस्मा परिन् ।
ध्यानैले सब जानि बक्सनु हवस् यस्तो त बिन्ती गरिन् ॥
सून्या बिन्ति र झट् विचार् पनि गर्या मालुम् भयो सब् जसै ।
छोरा पाउन आइछस् भनि तहाँ बोल्या ऋषीले तसै ॥२०॥

वेला दारुण पारि आज ऋतुदान् मागिस् म दिन्छू पनी ।
दोटा पुत्र हुनन् भयङ्कर स्वरुप् वेला सरीका भनी ॥
भारी बात् गरि दान् दिया र ऋतुको ती बात् जसै ता सुनिन् ।
कुन् रित्ले अब पाउँ पुत्र बढिया यस्तो बहूतै गुनिन् ॥२१॥

बिन्ती कैकसिले गरिन् उहि बखत् ख्वामित् पती भै पनी ।
तेस्ता पुत्र बुझाउँला म कसरी यो मन् कठिन् भो भनी ॥
सून्या बिन्ति तहाँ दया पनि उठ्यो ती विश्रवाको पनी ।
तेस्रो पुत्र हुन्या छ राम्चरणको दास् बुद्धिमान् खुप् भनी ॥२२॥

पत्नी कैकसिलाइ येति ऋषिले दीया कृपा खुप् गरी ।
खूसी कैकसि भै गइन् ऋषि रह्या ध्यान्मा बहुत् मन् धरी ॥
जन्म्यो रावण पूर्ण गर्भ जब भो सिर् दस् भुजा बीस् धरी ।
उल्का आदि भया अनेक् तरहका कामिन् भुमी खुप् गरी ॥२३॥