Lalitya bhag 1 ra 2/bigyanko moha

विज्ञानको मोह

(१)
सानू विज्ञान पैले जुन उदित हुँदा साहसी मर्त्यजाति
गर्थ्यो छाती फुलाई पल-पल सुखका कल्पना भाँति-भाँति ।
सोही उन्मत्त भस्माऽसुर बनि अहिले बाहु लम्बा पसारी
पीछा गर्दो छ दौडी विकट मुख लिई सर्वसंहारकारी ॥

(२)
जस्को निःसार बोक्रे चहलपहल वा रङ्गमा दङ्ग मानी
भुल्दामा पेट-पूजा-विधि विकट बन्यो भार भो जिन्दगानी ।
उस्कै आराधनामा अझ किन यसरी मर्छ यो मर्त्यजाति
कस्तो विश्वास, भक्ति, प्रणय, शिव ! हरे ! तुच्छ विज्ञानमाथि ॥

(३)
चाहे विज्ञान पैले त्रिभुवनभरको सार सारा उतारोस्‌
चाहे आकाशमाथी किसिम-किसिमको सृष्टि-शोमा फिँजारोस्‌ ।
त्यो त्यस्को तुच्छ बोक्रे चटक-मटक हो भिन्न अर्कै छ चर्को
झर्कोलाग्दो अशान्ति-ज्वरमय सस्वा व्याधिको दीर्घ धर्को ॥

(४)
यो विद्याले सबैको हृदयबिच ठुलो उन्नति-भ्रान्ति पारी
दैवी सम्पत्ति, मैत्री शम, दम, करुणा , शान्ति, सन्तोष मारी ।
खित्का छोडेर गर्दा जटिल जहरिलो ग्याँसको अट्टहास
को हेर्ने सास फेरी उस बखत कठै !! सृष्टिको सर्वनाश ?

(५)
यै छोटो जिन्दगीमा अमृतपद दिने विश्वकल्याणकारी
उस्तो अध्यात्म-विद्याविषयक महिमा मोहले दूर सारी ।
फोस्रो विज्ञानमाथी जति जति गहिरो गर्दछौँ प्रेम हामी
रुन्छिन्‌ सम्पूर्ण पृथ्वी उति उति डरले थर्थराएर कामी ॥