This page has not been proofread
त्रयोदश सर्ग (मालिनी) मधुकर महिषीले पड्ख कूँजा फिँजारी ।
मधुमय वन डुल्दा फूल राम्रा निहारी ॥ हँसमुख सखि यौटी साथमा ली अकेली । कुसुमहरु
हवामा
जिस्किँदा
हाँसिखेली ॥
मधुकर सुइँकोले खोज्दछन् भुन्भुनाई ।
वनविचरण गर्दी भक्तको भक्तिलाई ॥ वरिपरि छरिँदा ती तुल्य भिन्नै दिशामा । नृपजनहरु
डुल्छन् भूप खोज्दा दशामा ॥ 0)
खलबल पहिले ता भुन्भुनाएसमान । अलिकुल छरिँदाको खोजको 'गन्न' गान ॥ निकट छ अन मानो शब्द सारौं-कराई ।
हलचलहरु
भर्दै
पङ्ख
(र)
झैं
खल्बलाई ॥
कुसुमसदृश राम्रा वन्यबाला कुरङ्गी । शारसदृश छ आँखा, चान कल्लोल-भङ्गी ॥ भ्रमर मधुर भौँका कण्ठका कोयली ती । खलबल हुन जाँदा भूप छोड्छन् त्यहीँ ती ॥
(२)
१३६
